ZMIANY SKÓRNE W OBRĘBIE MĘSKICH NARZĄDÓW PŁCIOWYCH
Kłykciny kończyste (condylomata acuminata). Cechy. Są to mnogie, uszy-pułowane lub płaskie, bardzo obficie unaczynione, brodawkowate wyrosłe umiejscowione zwykle w rowku zażołędnym, lecz spotykane również w obrębie całej jamy napletka i na mosznie. Jeśli kłykciny są liczne, pokrywa je cuchnąca ropna wydzielina.
Obecność drażniącej wydzieliny lub brak higieny osobistej.
Kłykciny płaskie (condylomata łata). Cechy. Są to płaskie naroślą zjawiające się na napletku lub gdziekolwiek indziej w okolicy narządów płciowych i odbytu. Powierzchnia kłykcin jest nierówna, czerwona, ponadżerana, pokryta cuchnącą wydzieliną.
Obecność kiły. Badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia (krętki).
Kiła drugorzędowa (lues secundaria). Cechy. Na powierzchni napletka mogą pojawić się płytkie nadżerki, stopniowo zajmujące głębsze warstwy tkanek. Może im towarzyszyć wysięk.
Obecność kiły. Badanie mikroskopowe w ciemnym polu widzenia (krętki).
Kaszak (atheroma). Cechy. Kaszaki mogą się umiejscawiać w skórze napletka lub moszny (szczególnie w szwie moszny). Przeświecają one białawo przez naciągniętą skórę, z którą są w jednym punkcie zrośnięte. Po otwarciu z kaszaków wydobywają się serowate masy.
Kilak (gumma). Cechy. Na żołędzi, na napletku, a rzadko w obrębie cewki i ciał jamistych mogą się rozwijać małe kilaki.
Kiła w wywiadzie. Dodatnie odczyny serologiczne. Próba terapeutyczna.
Świerzb (scabies). Cechy. Na żołędzi i skórze prącia można znaleźć grudki, krosty i zlewające się zmiany skórne bardzo podobne do zmian wenerycznych. Niekiedy znajduje się nory pasożytów.
Dokuczliwy świąd. Obecność podobnych wykwitów o typowym umiejscowieniu (palce, nadgarstki, doły pachowe, podbrzusze, okolica odbytu).
Wyprysk (eczema). Cechy. Na mosznie występuje zwykle postać rumieniowata wyprysku, często obejmująca również prącie, krocze i uda. Skóra jest zaczerwieniona, łuskowata łub pokryta strupami, popękana, czasem silnie swędząca.
Wyprzenie (intertrigo). Cechy. Jest to rumień z podrażnienia w zgięciach skóry między moszną a udami. Powierzchnia skóry może być wilgotna i zma-cerowana.
Łupież rumieniowy (erythrasma). Cechy. U mężczyzn o delikatnej skórze, zwłaszcza w lecie, pojawia się nieznaczne, brązowe przebarwienie skóry moszny i ud w miejscu przylegania moszny do ud. Czasami może się dołączyć łagodny, ograniczony rumień i wyraźny świąd.
Stwierdzenie Nocardia minutissima w zeskrobinach.
Grzybica pachwin (eczema marginatum). Cechy. Ogniska mają wygląd pojedynczych lub mnogich, małych, owalnych, czerwonych wyniosłych, swędzących plam, umiejscowionych w okolicach styku skóry moszny i ud. Plamy te szerzą się obwodowo przy jednoczesnym gojeniu się ich części centralnych. Brzegi plam są wyraźnie odgraniczone, występująca na obwodzie wysypka składa się z grudek, pęcherzyków, przerostów i strupów.
Przewlekły przebieg. Skłonność do nawrotów. Stwierdzenie grzyba Epidermophyton wśród łusek.
Wszawica łonowa (pediculosis pubis). Cechy. Wśród włosów okolicy łonowej i moszny można znaleźć jaja, gnidy i dorosłe wszy.
Swiąd. Siady otarć i zadrapań.
Liszaj pospolity (neurodermitis). Cechy. Skóra moszny grubieje, ciemnieje, normalne linie skórne są silniej zaznaczone. Na powierzchni skóry występują płaskie, nieregularne grudki, niekiedy tworzące poletkowanie.
Występowanie u osobników nerwicowych. Silny świąd, narastający w nocy. Przewlekły przebieg.
Rogowacenie ciemne (acanthosis nigricans). Cechy. W pachwinie pojawiają się zlewające się, brodawkowate naroślą o barwie od szarożółtej do prawie czarnej. Powierzchowne zmarszczki na twarzy.
Obecność raka w obrębie jamy brzusznej (u dorosłych). Występowanie podobnych zmian na karku, w okolicach innych zgięć, w ustach. Paznokcie i włosy mogą wykazywać zaburzenia troficzne. Niekiedy łysienie.
Mniej częste przyczyny. Liszaj płaski; półpasiec, toczeń pospolity; trąd; pokrzywka; zapalenie skóry po zatruciach; zakażenie larwami kleszcza Trorn-bicula; róża.