OSŁABIENIE DRŻENIA GŁOSOWEGO
Pleuritis exsudativa (wysiękowe zapalenie opłucnej). Cechy. Drżenie głosowe ulega znacznemu osłabieniu lub zniesieniu poniżej poziomu płynu, chociaż wibracje głosowe mogą być przenoszone przez płyn przez pasma zrostów lub przez oskrzele przemieszczone ku ścianie klatki piersiowej. W innych przypadkach drżenie głosowe może występować po chorej stronie, przenosząc się z miejsca powstawania za pośrednictwem nadmiernie elastycznych ścian. U dzieci znaczny wysięk przebiega ze zniesieniem drżenia głosowego. Przy niewielkiej ilości płynu bywa niekiedy tylko osłabienie drżenia głosowego. Jednak brak drżenia głosowego jest jednym z najbardziej przykony-wających objawów zbierania się płynu w jamie opłucnej.
Empyema pleurae (ropniak opłucnej; pleuritis purulenta). Cechy. Jak w wysiękowym zapaleniu opłucnej (p. wyżej).
Pneumothorax acutus (ostra odma opłucnej). Cechy. Drżenie głosowe jest osłabione lub zniesione nad opłucną rozciągniętą przez powietrze; w kierunku ku szczytowi może ono jednak wzmagać się wskutek uciśnięcia lub konsolidacji płuca.
Emphysema pulmonum alveolare essentiale (rozedma płuc istotna pęcherzykowa). Cechy. Zwykle nad całą powierzchnią przylegania płuc do klatki piersiowej występuje pewne osłabienie drżenia głosowego. Jeśli współistnieje nieżyt oskrzeli, pojawia się fremitus rhonchialis.
Bronchitis chronica (przewlekły nieżyt oskrzeli). Cechy. Wskutek dołączającej się rozedmy płuc drżenie głosowe ulega pewnemu osłabieniu. Czasem w różnych punktach udaje się wykryć fremitus rhonchialis.
Oedema pulmonum (obrzęk płuc). Cechy. Nad nasiąkniętymi płynem, nieelastycznymi płucami wykrywa się palpacyjnie na niewielkich przestrzeniach drżenie głosowe lub nie; natomiast nad obrzękniętymi podstawami często wyczuwa się fremitus rhonchialis.
Hydrothorax (puchlina opłucnej). Cechy. Jak w wysiękowym zapaleniu opłucnej.
Pleuritis adhaesiva chronica (przewlekłe zrostowe zapalenie opłucnej). Cechy. Drżenie głosowe ulega zwykle osłabieniu lub jest zniesione nad polami zwykłych zgrubień opłucnej; pasma zrostów płucno-opłucnowych mogą jednak niekiedy dobrze przewodzić drżenie głosowe do powierzchni klatki piersiowej.
Emphysema pulmonum vicarium (zastępcza rozedma płuc). Cechy. W przewlekłych przypadkach drżenie głosowe ulega osłabieniu podobnie jak w rozedmie płuc istotnej pęcherzykowej.
Asthma bronchiale. Cechy. W czasie napadu drżenie głosowe ulega osłabieniu lub zniesieniu wskutek nadmiernego rozciągnięcia płuc oraz zatkania oskrzeli. Równocześnie jednak zwykłym objawem przy palpacji jest wyraźny fremitus rhonchialis.
Stenosis tracheae et bronchorum (zwężenie tchawicy i oskrzeli). Cechy. Nad obszarem zaopatrywanym przez oskrzele o upośledzonej drożności drżenie głosowe jest osłabione lub zniesione, przy czym w razie zmian w zakresie tchawicy nasilenie objawów po obu stronach klatki piersiowej jest jednakowe; w razie upośledzenia drożności oskrzela wyraźne zmiany stwierdza się po jednej stronie.
Atelectasis (collapsus pulmonis; niedodma i zapad płuca). Cechy. Wskutek' bezpowietrzności i braku napięcia znacznych części tkanki płucnej przewodnictwo fal głosowych pogarsza się, a drżenie głosowe ulega osłabieniu; jednak w razie nacieczenia drżenie głosowe jest normalne lub nawet wzmożone.
Carcinoma pleurae (rak opłucnej). Cechy. Zajęcie opłucnej i zwykle współistniejące wysiękowe zapalenie opłucnej powodują osłabienie, a nawet zniesienie drżenia głosowego.
Tumor mediastini (guz śródpiersia). Cechy. Drżenie głosowe jest zwykle zniesione nad guzem i nacieczonym przez niego sąsiedztwem.
Hyperaemia pulmonum passiva chronica (przekrwienie płuc przewlekłe bierne). Cechy. W zwykłych przypadkach drżenie głosowe jest osłabione nad podstawami płuc od tyłu, nasila się jednak w razie rozwoju zwłóknienia.
Objawy niewyrównania krążenia z poszerzeniem serca i obrzękiem, rozmieszczonym zależnie od ułożenia ciała; duszność; niekiedy kaszel; osłabienie szmerów oddechowych i rzężenia nad podstawami płuc,-czasem krwioplucie.
Mniej częste przyczyny. Bronchiectases (jeśli jest obecna rozedma); bron-chitis acuta (jeśli jest zatkane oskrzele); tuberculosis fibrosa pulmonum (jeśli występują zgrubienia opłucnej, rozedma płuc, zatkanie oskrzeli, lub częściowe zapadnięcie płuca); fibrosis pulmonum (ze zgrubieniami opłucnej); broncho-pneumonia (z obficie rozsianymi polami nacieczenia, otoczonymi przez pola rozedmowe); pneumonia crouposa (z zatkaniem oskrzeli lub z wysiękiem w opłucnej); pneumoconiosis; neoplasma pulmonis (obraz zmienny); echino-coccus pulmonis; pleuritis interlobaris; haemothorax; chylothorax; pericarditis exsudativa,- abscessus subphrenicus (w okolicy pachowej); atelectasis massiva (post operationem); pulmo cystodeus; hernia diaphragmatica post-traumatica.