METODA ADDISA
Addis w r. 1927 wprowadził próbę polegającą na liczeniu elementów komórkowych i wałeczków w osadzie moczu przy użyciu zwykłej komory Thoma—Zeissa. Bezwzględne ilości tych elementów wydalane w ciągu
12 godzin w moczu pozwalają zdaniem Addisa oceniać stan czynnościowy i śledzić przebieg zmian chorobowych nerek.
Liczby te wynosić mają w warunkach normalnych dla krwinek czerwonych przeciętnie 170 000, najwyżej do 1 miliona; dla krwinek białych łącznie z komórkami nabłonkowymi, przeciętnie 320 000 do 650 000, maksimum do 4 milionów, dla wałeczków od 650 do 2000.