BRZUCH WCIĄGNIĘTY
Brzuch łódkowaty jest zapadnięty albo wgłębiony miskowato lub łódkowato, a boki jego ściśle odpowiadają wklęsłości miednicy kostnej. Trzewia brzuszne są wyczuwalne przy palpacji, a normalny odgłos opukowy bębenkowy jest znacznie słabszy. Obraz ten spotyka się w znacznym wyniszczeniu (na tle nowotworów złośliwych, kiły, gruźlicy itp.), w przewlekłych biegunkach oraz w stanach niedożywienia wskutek przedłużających się wymiotów. W tych stanach przyczyna jest jawna, a stąd objaw ten nie stanowi wielkiej pomocy w rozpoznawaniu.
Saturnismus chronicus (przewlekłe zatrucie ołowiem; plumbismus). Cechy. W czasie napadów kolki części ściany brzucha są zapadnięte, ale może występować nieznaczne uczucie pełności w żołądku. W przypadkach kolki zwykle nie występuje tkliwość przy palpacji ani napięcie ścian brzucha.
Peritonitis diffusa acuta (ostre rozlane zapalenie otrzewnej). Cechy. Początkowo brzuch może być wciągnięty, ale wkrótce ulega wzdęciu.
Meningitis tuberculosa (gruźlicze zapalenie opon mózgowych; meningitis basilaris). Cechy. Brzuch ulega wciągnięciu i staje się łódkowaty w okresie odrętwienia (stupor).
Hernia diaphragmatica (przepuklina przeponowa). Cechy. Brzuch bywa znacznie zapadnięty, przy czym jedno Jub więcej trzew ulega przemieszczeniu do wnętrza lewej części klatki piersiowej.
W wywiadzie — ciężki uraz tułowia; ból w okolicy lewego górnego kwadranta brzucha i klatki piersiowej; duszność; zaburzenia żołądkowo-jelitowe; objawy odmy opłucnej lub puchliny opłucnej (hydrothorax); dextrocardia; badanie radiologiczne.
Mniej częste przyczyny. Enterocolitis; meningitis cerebrospinalis; obstructio pylori; tumor cerebri; cholera; vomitus cyclicus; strictura oesophago pancrea-titis; przełomy żołądkowe w wiądzie rdzenia.