Syphilis. Cechy. Zmiany kiłowe mogą pojawić się na udach jako część uogólnionej wysypki. Kłykcinowo-krostowe zmiany są zawsze dobrze rozwinięte na udach. Eczema. Cechy. Pojawia się zwykle na wewnętrznej powierzchni uda pod dwoma postaciami: jako duże pola, o długości 30 cm, jako ograniczone monetowate pola, okrągławe i lekko uniesione, sączące i wytwarzające cien­kie, żółtawe, zwykle popękane szczelinowato strupy. W pachwinach wyprysk posiada zwykle charakter grudek i bardziej uwidacznia się podczas poce­nia się. Intensywne swędzenie; przebieg przewlekły. Intertrigo (wyprzenie). Cechy. Okolica krocza u dzieci i wewnętrzna po- wierzchnia ud są często zajęte. Szybko powstaje przekrwienie, które wraz z ozwojem schorzenia może prowadzić do maceracji skóry z dołączającą się wydzieliną surowiczą. Nagły początek; uczucie gorąca i bolesność. Erythrasma. Cechy. Obserwuje się powolny rozwój czerwonawobrązo-wych, dobrze wykształconych łuskowatych plam, które pojawiają się po­czątkowo w okolicy pachwin. Niekiedy pokrywają one dużą powierzchnię przyśrodkowych okolic uda. Brak objawów subiektywnych; obecność w zeskrobinach microsporon minutissimum. Tinea cruris (grzybica tropikalna). Cechy. Rozpoczyna się jako mały wy­kwit rumieniowy i łuszczący się względnie pęcherzykowy i krostowaty, który rozprzestrzenia się obwodowe, przejaśniając się w środku w ten spo­sób, że wykwity w końcu cechują się głównie zaokrąglonym, dobrze rozwi­niętym obrzeżem, szczególnie w swej dolnej części. Niekiedy zmiany szerzą się ku dołowi na uda i do tyłu na krocze i okolicę odbytu. Niekiedy zajęty jest fałd między prąciem a moszną lub boczne części moszny. W posiewie z zeskrobin wykrywa się zwykle Epidermo­phyton inguinale lub czasem Epidermophyton rubrum. Keratosis pilaris. Cechy. Zewnętrzna powierzchnia ud jest zajęta. Stwier­dza się małe, stożkowate uwypuklenia, koloru szarawego, które wystają z powiększonych mieszków włosowych. Mogą one być łatwo zdjęte lub wy­ciśnięte, pozostawiając po sobie drobny otwór. Ichthyosis. Cechy. W najlżejszej postaci skóra powierzchni prostowników jest sucha, szorstka i chropowata, wykazując rozległe otrębiaste łuszczenie się, które przy wietrznej pogodzie pogarsza się. W ciężkich przypadkach skóra może wyglądać jak skrobaczka. Obecność od wczesnego dzieciństwa; brak objawów za­palnych. Lichenificatio. Cechy. Wewnętrzna powierzchnia uda poniżej pachwiny jest zgrubiała, gładka i złożona z płaskich, tabletkowatych grudek, poprze­dzielanych liniami, podobnie jak parkiet, i pokryta zmianami z powodu za­drapań. Swędzenie; przebieg przewlekły. Mniej częste przyczyny. Scabies; dermatitis herpetiformis (morbus Dührin-gi); lepra; psoriasis; lichen planus; furunculosis; keratosis follicularis; sporo­trichosis; prurigo; pityriasis rosea; dermatitis seborrhoica; pediculosis pubis; pemphigus; granuloma inguinale; molluscum contagiosum; lymphogranuloma venereum; urticaria; parapsoriasis; dermatitis venenata (gumowe podwiązki); złuszczanie się skóry u obłożnie chorych.