Zaburzenie to jest zwykle wywoływane przez schorzenia rdzenia kręgo­wego lub nerwów obwodowych, a tylko rzadko przez uszkodzenie mózgu. Jednostronne uszkodzenia rdzenia kręgowego dają stan, który jest znany jako zespół Brown-Sequarda. Stwierdza się wówczas porażenie ruchowe ze sztyw­nością i zwiększonymi odruchami głębokimi kończyny dolnej po stronie uszkodzenia oraz brak porażenia i znieczulenie na ból i temperaturę (czasem dotyk) po stronie przeciwnej. Poliomyelitis anterior acuta (ostre zapalenie rogów przednich rdzenia). Cechy. Porażenie wiotkie z zanikiem jednej z grup mięśniowych kończyny dolnej (mięsień czworogłowy uda, przywodziciele uda łub mięsień piszcze­lowy przedni) jest zwykle pozostałością tego schorzenia. Najczęściej zajęta jest jedna kończyna. Syphilis spinalis (meningomyelitis chronica). Cechy. Porażenie jednej koń­czyny dolnej z niedowładem ruchowym i utratą czucia, zgodnie z obszarem zaopatrywanym przez poszczególne korzonki, pojawia się wówczas, gdy ko­rzonki odcinka lędźwiowo-krzyżowego rdzenia są zajęte po jednej stronie. Paralysis nervi ischiadici (z powodu zmian chorobowych w zakresie stawu biodrowego lub w obrębie miednicy). Cechy. Noga nie może być w kolanie zgięta, a ruchy w stawie skokowym są zniesione; cała kończyna jest trzy­mana sztywno, a stopa zwisa bezwładnie. Obecność czynnika przyczynowego, uciskającego lub uszkadzającego nerw; typowe porażenie; utrata czucia w kończynie dolnej przeciwległej oraz w całej stopie, z wyjątkiem małego pola na powierzchni przyśrodkowej. Sclerosis multiplex (stwardnienie rozsiane). Cechy. Może pojawić się pora­żenie spastyczne jednaj kończyny dolnej, gdy pole stwardnienia umiejsco­wione jest jednostronnie powyżej zgrubienia lędźwiowego rdzenia kręgowego. Paralysis agitans (drżączka porażenna). Cechy. W pewnych przypadkach główną skargą może być utrata siły w jednej kończynie dolnej. Kończyna może nie mieć nienormalnego wyglądu z wyjątkiem pewnego lekkiego niedo­władu i nieznacznego usztywnienia przy ruchach biernych. Hysteria. Cechy. Kończyna jest sztywna lub wiotka, nie wykazuje prawdzi­wych zaników mięśniowych; brak zmian odczynu mięśni na pobudzenie prą­dem elektrycznym; zawsze występuje odruch kolanowy. Nie stwierdza się również stopotrząsu i odruchu Babińskiego. Chód i ułożenie zajętej kończyny różnią się od podobnych zmian w porażeniach organicznych, chory chodzi na zewnętrznej krawędzi stopy z usztywnioną nogą, albo też wlecze za sobą wiotką kończynę. Gdy chory przebywa w łóżku, objawy porażenia mogą być niewielkie. Pojawianie się u kobiet; chorobliwe objawy ruchowe, czu­ciowe i psychiczne, takie jak porażenie bez zaniku mięśni; charakterystyczne napady drgawkowe; znieczulenie lub przeczulica; specyficzne zaburzenia czu­cia; sugestywność i emocjonalizm. Carcinoma medullae spinalis. Cechy. Monoplegia cruris, połączona z ostrym bólem w polu unerwienia korzonkowego, jest w pewnych przypadkach wcze­snym objawem. Tumoi medullae spinalis. Cechy. Stopniowo powstaje w jednej kończynie porażenie spasłyczne, po czym stan ten z reguły rozszerza się na kończynę przeciwległą. Stwierdza się zwykle znieczulenie drugiej kończyny (przedsta­wiające zespół Brown-Séquarda). Napady bólu w kończynie, tępego lub strzelającego; po­głębiające się porażenie, bardziej po jednej stronie; porażenie ruchowe i czu­ciowe poniżej określonej linii segmentarnej; przez długi czas brak osłabienia czynności zwieraczy; brak objawów przedmiotowych próchnicy kręgów lub nowotworu złośliwego kręgów; badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (zabar­wienie cytrynowożółte, zwiększony poziom globulin, czasem pleocytoza). Mniej częste przyczyny. Haemorrhagia cerebri; haematomyelia; abscessus cerebri; spondylitis tuberculosa; tabes dorsalis; gumma medullae spinalis; myelitis (jednostronne); neuritis femoralis; neuritis obturatoria; syringo­myelia; atrophia musculorum progressiva (bardzo wczesny okres, rzadko w kończynie dolnej); atrophia musculorum idiopathica; tumor cerebri; sclerosis lateralis amyotrophica (zwykle pojawiają się najpierw w jednej lub obu kończynach dolnych objawy piramidowe); thrombosis arteriae femo­ralis; laesio partis superioris gyri praecentralis (uraz, zapalenie zakrzepowe tętnicy kręgowej przedniej, zapalenie zakrzepowe żył kory itd.); laesio nervi tibialis (porażenie mięśni łydki); hernia disci intervertebralis lumbalis quinti; herpes zoster; osteoarthritis vertebrarum lumbalium maioris gradus (ucisk na nerwy); radiculitis infectiosa; tumor caudae equinae, phlegmasia coerulea dolens.