Nagłe zblednięcie towarzyszy nagłemu przerażeniu, nadużyciu tytoniu i za­truciu lekami depresyjnymi. Podrażnienie żołądka wskutek braku wstrzemięź­liwości lub szybkiego jedzenia bywa także przyczyną nagłej bladości. Bladość ta jest połączona z zawrotami głowy, nudnościami i dolegliwościami w nad­brzuszu. Ostre bóle, jak kolka, często są powiązane z bladością. Syncope (omdlenie). Cechy. Występuje mniej lub bardziej głęboki stan nie­świadomości, połączony z bladością twarzy i warg, znacznym osłabieniem tętna, zimnym potem i chłodnymi kończynami. Shock et collapsus. Cechy. Zwykłymi objawami tych stanów są bladość, zimny pot, zaostrzone rysy twarzy, rozszerzone i słabo reagujące źrenice, słabe i zwykle przyspieszone tętno, płytkie i niemiarowe oddychanie, apatia, ciepłota poniżej normy, upośledzenie czucia skórnego, zatrzymanie moczu i niepokój. Neurosis vegetativa. Cechy. Bladość jest częstym objawem połączonym z silnym bólem zamostkowym, zwolnieniem akcji serca, widocznym poceniem się i częstymi głębokimi oddechami. Bradykardia; prawidłowe ciśnienie krwi; miejscem wraż­liwym jest lewy obszar podsutkowy; nerwica; powstawanie zwykle po nie­których bodźcach fizycznych lub emocjonalnych i w naprężeniu. Haemorrhagia acuta. Cechy. Bladość narasta równolegle do utraty krwi. Istnienie krwotoku wewnętrznego lub zewnętrznego; duży niepokój; rozdrażnienie i złe przeczucia; głód tlenowy; pragnienie, przyspie­szone, słabo napięte i wypełnione tętno; upośledzenie widzenia. Dreszcze lub ziębnięcie. Cechy. Bladość powstaje nagle podczas dreszczy, towarzysząc wyraźnemu drżeniu całego ciała. Asthma bronchiale (dychawica oskrzelowa). Cechy. Podczas napadu wy­stępuje bladość, która jednak bywa maskowana przez ciemne, sinawe zabar­wienie. Zatrwożony wyraz twarzy. Początek choroby często poniżej dziesiątego roku życia z trwaniem do późnego wieku; nawracające napady; nagły początek, często w nocy; wolne, gwałtowne ruchy oddechowe z użyciem wszystkich mięśni pomocniczych; krótki wdech z długim sapiącym wydechem; zimny pot; małe tętno; nadmiernie jawny odgłos opukowy; liczne rzężenia suche i wilgotne; przy końcu napadu kaszel z odkrztuszaniem lepkiej plwociny, zawierającej wężownice Curschmanna, eozyr.ofile i kryształki Charcot-Leydena; eozynofilia; w przerwach między napadami bywa zapalenie oskrzeli i rozedma płuc; może dołączać się katar sienny. Epilepsia (petit mai). Cechy. Wyraz twarzy staje się nieruchomy, źrenice rozszerzone, a twarz jest blada. Nawracające napady przejściowej utraty świadomości bez drgawek; oddawanie moczu w czasie, napadu; bezwiedny mechanizm, zwłasz­cza przy rozbieraniu się; czas trwania napadu kilka sekund. Mniej częste przyczyny. Przejściowy stan nieświadomości; meningitis tuberculosa; morbus Menieri; hyperinsulinismus.