Stany poniżej opisane są związane zwykle z obrzmieniem stawu skokowego. Distorsio tarsi. Cechy. Nasilenie bólu zależy od ciężkości wykręcenia. Skrę­canie do wewnątrz stopy powiększa ból. Miejsce maksymalnej tkliwości leży zwykle poniżej i do przodu od kostki bocznej. W wywiadzie — uprzednie skręcenie stawu skokowego, zwykle do wewnątrz; zaburzenie czynności stawowej; szybko powstające i rozległe obrzmienie; przebarwienie; badanie rentgenowskie w celu wyklu­czenia złamania. Fractura Potti. Cechy. Po bezpośrednim działaniu urazu lub skręceniu stopy pojawia się w stawie skokowym silny ból z bezpośrednio po tym powstającą utratą czynności; objawom tym towarzyszy zwykle skręcenie na zewnątrz i odwiedzenie stopy. Złamanie kości strzałkowej około 8 cm ponad skokiem; złamanie kostki przyśrodkowej; pęknięcie więzadła piszczelowo-strzałkowego; czasem przemieszczenie stopy w kierunku ku górze i do tyłu; duże obrzmie­nie z rozciągnięciem stawu skokowego przez krew; kostka przyśrodkowa wy­pukła się na zewnątrz; staw skokowy poszerzony; stopa skrócona w wymia­rze od kości piszczelowej do palców; trzeszczenie; zmiany w obrazie radio­logicznym. Morbus rheumaticus. Cechy. Stwierdza się ból i obolałość, nasilające się przy ruchach oraz połączone ze sztywnością, zaczerwienieniem oraz obrzmie­niem. Odnośnie częstości zajęcia staw skokowy jest drugi po kolanowym. Arthritis chronica primaria (gościec pierwotnie przewlekły zniekształcający). Cechy. Stwierdza się ból, obolałość oraz sztywność, nasilające się podczas wilgotnej pogody i w nocy. Równocześnie zajęte są inne stawy. Arthritis gonorrhoica. Cechy. Ból jest zwykle mierny, lecz czasem może być silny. Tuberculosis tarsi. Cechy. Ból jest początkowo lekki, jednak w okresie późniejszym, po pojawieniu się nadżerki kostnej lub chrzestnej, może być silny, szczególnie podczas odpoczynku nocnego, gdy mięśnie rozluźniają się i pozwalają powierzchniom stawowym trzeć o siebie. Występowanie w dzieciństwie; sztywność mięśni; obrzmie­nie wrzecionowate; skóra biała; przy palpacji uczucie ciastowatości lub elas­tycznego napięcia; ograniczenie ruchów przednio-tylnych; krzyki w nocy; obecność gruźlicy w innych okolicach; zmiany w obrazie radiologicznym. Fractura tali. Cechy. Stwierdza się ból, a sam stan związany jest ze skrę­ceniem. W wywiadzie — bezpośrednie uderzenie lub upadek na powierzchnię podeszwową stopy; czasem trzeszczenie (uzyskiwane podczas skręcania stopy przy równoczesnym usztywnieniu pięty); obrzmienie; utrata czynności w stawie; zmiany w obrazie radiologicznym. Mniej częste przyczyny. Tabes dorsalis; luxatio tali; arthritis suppurativa acuta; morbus Stilli; purpura Henochi; haemophilia; osteoarthropathia hyper-trophica; diathesis urica; bursitis tendinis Achillei; tendosynovitis tendinis Achillei; zwężające zapalenie pochewek maziowych ścięgien stepu.