RUCHY MIOKLONICZNE
Ruch ten charakteryzuje się napadem podobnych do wstrząsania skurczów różnych mięśni, trwających niekiedy przez kilka minut, nieregularnych w rytmie i zmieniających się odnośnie szybkości od 10 do 50 na minutę. W łagodniejszych przypadkach nagłe skurcze mogą nie wystarczać do spowodowania ruchu dotkniętych nimi części ciała. Opisywany objaw dotyczy zwykle kończyn, zwłaszcza dolnych, ale tułów i twarz mogą ulegać wciągnięciu w sprawę.
Mioklonus może występować po głębokim oddychaniu (przez kilka minut) w mięśniach poniżej uszkodzenia w obrębie kanału kręgowego, które narusza tylne korzonki nerwowe lub tylną, względnie boczną okolicę rdzenia kręgowego. Występowanie takich objawów wskazuje na konieczność zabiegu operacyjnego.
Encephalitis epidémica (nagminne zapalenie mózgu). Cechy. Niekiedy występuje mioklonus dotycząc kończyn górnych, dolnych oraz brzucha.
Paramyoclonus multiplex. Cechy. Ruchy są szczególnie nagłe i gwałtowne, występują obustronnie, lub najpierw po jednej stronie, a później po drugiej. Są one niebolesne, ale mogą stawać się powodem kłopotów wskutek ich gwałtowności. Narastają pod wpływem emocji i ustępują w Czasie snu. Mogą być pojedyncze, ale częściej są kloniczne, powtarzając się nawet 50 lub 100 razy w ciągu minuty.
Giówne objawy. Występowanie rodzinne lub dziedziczne; przewlekłość; brak zmian w zakresie psychiki, czucia względnie zwieraczy.
Mniej częste przyczyny. Nystagmus-myoclonus (Lenoble); epilepsia myo-cionica Unverrichti; hysterica; petit mal (nagłe skurcze mięśni kończyn lub twarzy); czkawka nagminna; kloniczny skurcz twarzy.