PATOGENEZA ŚRÓDMIĄŻSZOWYCH ZAPALEŃ NEREK
Dotychczas niecałkowicie jeszcze uzgodniono również patogenezę odczynów śródmiąższowych i śródmiąższowych zapaleń nerek. Według zapatrywań większości współczesnych autorów, zależą one zapewne nie od alergicznych mechanizmów 'i odczynów antygen — przeciwciało, ale od bezpośredniego działania czynników toksycznych pochodzenia bakteryjnego lub tkankowego, które ulegają wchłanianiu zwrotnemu z kanalików bezpośrednio do szczelin międzykomórkowych i często osiągają znacznie wyższe stężenia w otoczeniu kanalików niż we krwi (Zollinger). Stwjer-
dzono np., że we wczesnym okresie ostrego płoniczego zapalenia nerek z bezmoczem następuje już w pierwszym tygodniu choroby typowy odczyn komórkowo-naciekowy w tkance dokołanaczyniowej. Właściwe zaś zmiany, charakterystyczne dla popłoniczego zapalenia kłębków nerkowych powstają dopiero przy końcu trzeciego tygodnia i posiadają już cechy odczynu alergicznego, analogiczne do zmian w zapaleniach nerek typu Masugi.