OBRZMIENIE WARG
Grube wargi są rasową cechą Murzynów; u białej rasy pełne wargi są uważane za oznakę usposobienia flegmatycznego i skłonności do służenia Bachusowi i Wenerze.
Uraz. Cechy. Ostre obrzmienie z purpurowym podbarwieniem jest często wynikiem uderzenia w wargi lub przygryzienia warg.
Doznane uderzenie lub ugryzienie; ból i wrażliwość na dotyk.
Ukąszenia i użądlenia. Cechy. Często dochodzi do olbrzymiego nabrzmienia ukąszonej wargi.
Doznane ukąszenie lub użądlenie; ból i wrażliwość na dotyk.
Ropień wargi (abscessus labii). Cechy. Warga jest obrzmiała, gorąca, zaczerwieniona, bolesna i wrażliwa na dotyk. Pojawia się chełbotanie i ropień przebija się.
Doznane zranienie wargi; objawy ogólne.
Zapalenie dróg chłonnych (lymphangiitis; cheilitis). Cechy. W obrębie pękniętej wargi może dojść do zapalenia i obrzmienia, tak że tworzą się guzowate wyniosłości.
Występowanie w zimie; obecność pęknięć lub rozpadlin; zwiększone napięcie tkanek z powodu przepełnienia naczyń.
Czyrak mnogi wargi (carbunculus labii). Cechy. Czasem zdarza się gron-kowcowe zakażenie górnej wargi, powodując mięsisty obrzęk. Pojawiają się liczne krostki i zwykle ma miejsce tworzenie i oddzielanie tkanek martwiczych. Znaczna bolesność.
Objawy ogólne; czasem poważne powikłania (zapalenie opon mózgowych, zakrzep zatoki jamistej, ropień mózgu).
Przerost wargi (macrocheilia). Cechy. Jest to przerost wargi, zwykle dolnej. Wskutek nawyku ssania wargi może dojść do powiększenia wargi górnej lub dolnej. Trwałe zwykłe powiększenie dolnej lub górnej wargi utrzymuje się często po wyrównaniu wad zgryzu, stanowiąc dokuczliwe zjawisko.
Może być wrodzony (naczyniak chłonny), kiłowy (kiła trzeciorzędowa), gruźliczy („warga skrofuliczna"), wskutek słoniowacizny (rozszerzenia naczyń chłonnych) lub w wyniku przewlekłej nawracającej róży.
Obrzęk naczyniowo-nerwowy (oedema angioneuroticum). Cechy. Schorzenie to może dotyczyć warg, ale nie tak często jak powiek. Obrzęk wargi może być tak znacznego stopnia, że niemożliwe jest otwarcie ust.
Niekiedy obciążenie dziedziczne; przebyte poprzednio napady, rzadko o tym samym umiejscowieniu (powieki, policzki, ręce, narządy płciowe, nogi, gardło); nagłe pojawienie się i szybkie ustępowanie; bywa poprzedzany przez swędzenie, uczucie ciepła, zaczerwienienie, pokrzywkę; może towarzyszyć mu kolka, mdłości, wymioty.
Obrzęk śluzowaty (myxoedema). Cechy. Wargi są grube. Cecha ta jest jednakże tylko jednym rysem zmienionego oblicza chorego,- twarz jest obrzmiała i szeroka, skrzydełka nosa grube i szerokie, usta powiększone, a skóra sucha i szorstka.
Matołectwo (cretinismus). Cechy. Wargi są grube, tak jak w obrzęku śluzowatym, ale najbardziej uderzającą cechą jest duży i nie mieszczący się w ustach język.
Mniej częste przyczyny. Ropień zębodołowy; wyrosłe adenoidalne; zapalenie warg o różnym tle; zapalenie jamy ustnej (ostre, nieżytowe); otrucie substancją, żrącą; wrzód twardy; padaczka; nierówne zęby; owrzodzenie; akro-megalia i zespół Plummer-Vinsona; zapalenie skóry spowodowane szminką do ust; toczeń rumieniowaty; rogowacenie przymieszkowe; rozlane rogowacenie warg; zatrucie rtęcią; wrzodziejące zapalenie jamy ustnej; fenomen Aschnera; zgorzelinowe zapalenie jamy ustnej.