NADMIERNA GORĄCZKA, PONAD 41° C
Każda gorączka pochodzenia bakteryjnego (p. mniej częste przyczyny) może ulec przekształceniu w nadmierną gorączkę. Wysoka ciepłota ciała ma niewielkie znaczenie rozpoznawcze, ale jest bardzo ważna dla prognozy i zwykle sygnalizuje niepomyślne zejście. Niekiedy nadmierna gorączka występuje u niemowląt lub dzieci po drgawkach bez widocznej przyczyny i bez poważnych następstw. Jeśli występuje u osób z nerwicą bez objawów poważnej choroby, można podejrzewać symulację. Nadmierną gorączkę obserwuje się zwykle w końcowych okresach wszystkich chorób mózgu, a gorączka niekiedy wzrasta jeszcze bardziej po śmierci.
Malaria maligna. Cechy. W postaci z nadmierną gorączką ciepłota w czasie napadu stale wzrasta, a chory zapada w śpiączkę i umiera. Obraz ten jest często rozpoznawany jako porażenie słoneczne.
Haemorrhagia cerebri (okolicy mostu lub komór). Cechy. Ciepłota początkowo obniżona, szybko narasta nadmiernie, a śmierć może pojawić się w ciągu kilku godzin lub szybciej.
Nagła, głęboka utrata przytomności; źrenice wielkości łebka od szpilki; zupełne porażenie wiotkie.
Złamanie kręgosłupa szyjnego z przemieszczeniem. Cechy. Ciepłota może narastać nadmiernie.
Porażenie słoneczne. Cechy. Ciepłota ciała sięga od 41,7° do 43°C lub nawet wyżej..
Morbus rheumaticus (choroba gośćcowa). Cechy. Chociaż rzadko, to jednak gorączka może sięgać nawet do 42°C zwykle w drugim tygodniu pierwszego rzutu choroby, kojarząc się zwykle z majaczeniem lub zapaleniem osierdzia. Zwykle następuje potem odrętwienie (stupor) i śmierć.
Combustio. Cechy. Rozległym oparzeniom po okresie odczynu może towarzyszyć nadmierna gorączka.
Mniej częste przyczyny. Tumor seu abscessus cerebri (zwłaszcza guz mostu); fractura cranii (z rozerwaniem mózgu); encephalomalatia; delirium tremens; uraemia; cholaemia; hysteria; myelitis posttraumatica; tetanus; chorea; meningitis basilaris posterior; erysipelas; dysenteria; brucellosis; meningitis tuberculosa; scarlatina; pneumonía lobaris; bronchopneumonia; septicopyaemia; łyphus abdominalis; typhus exanthematicus; psittacosis; febris flava; lupus erythematodes acutus; pachymeningitis spinalis purulenta; endocarditis séptica acuta; tuberculosis generalisata; febris recurrens; cholera; przyjęcie niektórych leków (dwunitrofenol, pikrotoksyna, d wunitrokrezol) ¡ pemphigus malignus.