GROMADZENIE SIĘ ŚLUZU W GARDLE
Zatkanie nosa. Cechy. Każda choroba, powodująca zatkanie nosa, może wskutek upośledzenia właściwego dopływu powietrza i drenażu stać się przyczyną nieżytowego zapalenia jamy nosowo-gardłowej, z gromadzeniem się śluzu w gardle i następowym odchrząkiwaniem i odpluwaniem.
Ściekanie wydzieliny do garała. Cechy. Jeśli wydzielina jamy nosowo--gardłowej wytwarza się w nadmiernej ilości lub jest zbyt ciągliwa, drażniąca lub zatykająca, może powodować częste pokasływanie i odchrząkiwanie celem jej usunięcia. Z wielu czynników przyczynowych wymienimy np. palenie tytoniu, zatkanie nosa niezależnie od przyczyny, zmiany temperatury otoczenia, niewłaściwe ogrzewanie i wietrzenie, wdychanie rozmaitych środków drażniących (kurz, dymy, drobnoustroje, alergeny), zaburzenia metaboliczne lub wewnątrzwydzielnicze, nadmierne lub długotrwałe leczenie, rozmaite zmiany miejscowe w obrębie nosa.
Obecność czynnika przyczynowego; nadmierna ilość wydzieliny w przestrzeni zanosowej.
Ostre zakażenie tworów chłonnych gardła. , Cechy. W przebiegu ostrego zapalenia migdałków podniebiennych, ostrego zapalenia migdałka językowego oraz pharyngitis lateralis acuta chory stale odchrząkuje (co czasami sprawia ból), starając się usunąć gęstą wydzielinę .lub zwalczyć obrzmienie, które pacjent odczuwa w tej okolicy.
Ostre zapalenie jamy nosowo-gardłowej (nasopharyngitis acuta). Cechy. Po krótkim okresie suchości z uczuciem pieczenia w tylnej części gardła i z bolesnością przy przełykaniu choroba przechodzi w okres nadmiernego wydzielania. Wydzielina jest początkowo biaława i ma charakter śluzowy, potem staje się żółtawa i nabiera konsystencji śluzowo-ropnej. Ścieka ona spoza podniebienia miękkiego i ulega odkrztuszeniu; jej część zostaje wydmuchana przez nozdrza przednie. Taka wydzielina śluzowo-ropna usposabia do mdłości. Wydzielina jest lepka, ciągliwa i szklista.
W wywiadzie narażenie na zimno i wilgoć; czasem lekki odczyn gorączkowy (do 38,5°); ogólne złe samopoczucie i brak łaknienia; zaburzenia żołądkowo-jelitowe (obłożony język, mdłości, zaparcia); bywa sztywność mięśni szyi; czasami nosowy odcień głosu i pobudliwy kaszel; czasem mniej lub bardziej zaznaczona głuchota.
Ostre proste zapalenie gardła Cechy. Pobudliwy kaszel ze stałą potrzebą odkrztuszania i odchrząkiwania. Wykrztuszany jest ciągliwy śluz, czasem w postaci zbitych kawałków, niekiedy z pasemkami krwi.
Przewlekłe proste zapalenie gardła. Cechy. Chory narzeka na uczucie suchości i wrażenie obecności ciała obcego w gardle, z potrzebą ciągłego odchrząkiwania i odkrztuszania. Objawy te są szczególnie nasilone u palaczy. Kaszel występuje lub nie; jeśli jest, ma charakter pobudliwy i suchy. We wczesnym okresie choroby wydzielina jest obfita, gęsta i ciągliwa. W późniejszym okresie czynność gruczołów ulega upośledzeniu, a śluzówka gardła staje się sucha i błyszcząca.
Przewlekły alkoholizm. Cechy. Może dochodzić do gromadzenia się śluzu w gardle, z porannym kaszlem, często kończącym się wymiotami. Stan ten zależy zwykle od przewlekłego zapalenia jamy nosowo-gardłowej.
Powiększenie języczka. Cechy. Jeśli występuje uporczywy kaszel, pobudza to wydzielanie śluzówki gardła i chory odkrztusza galaretowate twory, czasem podbarwione krwią.
Uogólnione zgrubienie i wydłużenie języczka, który może spoczywać na grzbiecie języka.
Ostre zapalenie krtani. Cechy. Pacjent odczuwa prawie stałą potrzebę przeciwdziałania suchości i nadwrażliwości śluzówki oraz usuwania nagromadzonej wydzieliny przez odchrząkiwanie i kaszel.
Przewlekłe zapalenie krtani. Cechy. Opisuje się trzy odmiany: proste, przerostowe i suche zapalenie krtani. W odmianie prostej występuje drażniące .zczucie suchości lub obecności ciała obcego w krtani, które chory stara się usunąć przez częste chrząkanie i kaszel. Głos jest szorstki, o niskich tonach, dość niepewny, a okresami dochodzi nawet do chrypki lub bezgłosu; mówienie męczy chorego. W przerostowym zapaleniu krtani, poza objawami wymienionymi wyżej, pojawia się utrudnienie oddychania, sinica oraz skłonność do zalegania wydzieliny w drzewie oskrzelowym. Suche zapalenie krtani cechuje się znaczną suchością, chrypką, kaszlem i gwałtownym odchrząkiwa-niem, które ma na celu usunięcie zaschłej wydzieliny; niekiedy wykrztuszona, zeschnięta wydzielina może przyklejać się do głośni, powodując nagłe epizody duszności.
Nagromadzenie wyschniętej wydzieliny w krtani; chrypka lub bezgłos, zwłaszcza rano, trwające do czasu wykrztuszenia zaschłej wydzieliny; czasem cuchnienie z ust; zmniejszenie wydzielania; tworzenie się złogów zaschłej wydzieliny w gardle, nosie i tchawicy; brak bólu poza okresami zapalenia; laryngoskopia bezpośrednia lub pośrednia.
Przewlekły przerostowy nieżyt nosa. Cechy. Odchrząkiwanie jest częstym objawem.
Przewlekłe mieszkowe zapalenie migdałków podniebiennych. Cechy. Występuje czasem odkrztuszanie wydzieliny, kaszel oraz niemiły smak lub zapach z ust.
Mniej częste przyczyny. Grzybica gardła; ropień krtani; ciało obce w gardle lub w krtani; owrzodzenie krtani; obrzęk krtani; opryszczka gardła; przerost migdałków podniebiennych; uczuleniowe zapalenie zatok; gorączka sienna; gruźlica krtani; kiła drugorzędowa krtani; żylak krtani; nowotwór złośliwy krtani; choroba Thornwaldta; parestezje gardła i krtani; zapalenie ochrzęstnej krtani; zwężenie krtani; ropień okołomigdałkowy; pachydermia laryngis.