Odruch kloniczny stopy powstaje wskutek rytmicznego skurczu mięśnia płaszczkowatego łydki (m. soleus), co wywołuje stałe i regularne serie rur chów zgięcia i wyprostowania w stawie skokowym z częstością około 7 na sekundę, które utrzymują się przez cały czas ucisku na stopę. Najlepiej wy­wołuje się stopotrząs wówczas, gdy chory leży na plecach z kolanami lekko zgiętymi, a badający szybko — lecz nie gwałtownie — zgina stopę w kie­runku grzbietowym przykładając rękę wzdłuż zewnętrznego brzegu stopy w ten sposób, aby utrzymać ją w pozycji lekkiej zewnętrznej rotacji. Stopo­trząs może świadczyć o uszkodzeniu górnego neuronu ruchowego; stwierdza się go zwykle łącznie z nasileniem odruchu kolanowego i pojawieniem się od­ruchu Babińskiego. Pojawienie się krótkotrwałego odruchu klonicznego stopy, który stopniowo zanika, wskazuje tylko na nadwrażliwość układu nerwowego. Pozorny stopotrząs, spotykany w histerii, jest właśnie tego typu. Paralysis spastica. Cechy. Odruch kloniczny stopy można często wywołać. Hemiplegia. Cechy. Podczas ostrego okresu porażenia połowiczego przed powstaniem wzrostu napięcia mięśniowego może pojawić się stan przejścio­wego porażenia wiotkiego. Z wyjątkiem tego okresu napięcie mięśniowe jest zwiększone, a wraz z nim odpowiednie odruchy ścięgniste, włączając w to stopotrząs. Sclerosis multiplex (stwardnienie rozsiane). Cechy. Odruch kloniczny stopy zaznacza się najbardziej w tym stanie. Tumor cerebri. Cechy. Gdy guz wnika w pole motoryczne lub do dróg pi- ramidowych, może się pojawić po przeciwnej stronie stopotrząs. Przy znacz­nym zwiększeniu ciśnienia wewnątrzczaszkowego odruchy głębokie i odruch kloniczny stopy nasilają się obustronnie. Tumor medullae spinalis. Cechy. Stopotrząs może się pojawić początkowo po jednej stronie, później po obu stronach wskutek ucisku guza wewnątrz-oponowego na jeden lub oba szlaki piramidowe.