Rozdwojenie języczka (uvula bifida). Cechy. Jest to główne wrodzone znie­kształcenie języczka, przy czym pośrodkowe wydłużenie jest podzielone na dwie części, zwykle równej wielkości. Stopień rozdwojenia jest różny, ale może być tak duży, że sprawia wrażenie podwójnego języczka. Szczątkowy języczek (uvula rudimentaria). Cechy. Przy tej wadzie języ­czek jest ledwie rozwinięty, a czasem w ogóle go nie ma. Wydłużenie języczka. Cechy. Stan ten bywa wrodzony i zależy wówczas od rzeczywistego powiększenia języczka, lub też jest spowodowany zwiotcze­niem. Łaskotanie w okolicy cieśni gardła; kaszel; czasem upośle­dzenie połykania; faryngoskopia. Ostre zapalenie języczka. Cechy. W miarę narastania obrzmienia i obrzęku wskutek naciekania luźnej, podatnej tkanki surowiczym wysiękiem koniuszek języczka staje się buławowaty, wydłużony i dotyka do podstawy języka oraz do nagłośni, wyzwalając uporczywy kaszel. Porażenie nerwu twarzowego. Cechy. Podniebienie jest częściowo porażo­ne po tej samej stronie, a języczek zbacza ku stronie przeciwnej. Porażenie opuszkowe (parałysis bulbaris). Cechy. Porażenie gardła łącznie z mięśniami podniebienia (i języczka) może wystąpić jako pierwszy objaw, choć zazwyczaj pierwszym zajętym narządem jest język. Porażenie, począt­kowo nieznaczne, stopniowo się nasila. Mniej częste przyczyny. Kilak języczka.