Prognathia mandibulae. Cechy. Żuchwa może bardzo znacznie wystawać przed górną szczękę wskutek zaburzeń rozwojowych. Jeśli wystawanie jest znaczne, a szczególnie jeśli istnieją przestrzenie między zębami przedtrzo-nowymi, siekacze pochylają się wybitnie ku językowi. Micrognathia mandibulae. Cechy. Jeśli żuchwa nie rozwija się proporcjo­nalnie w stosunku do szczęki górnej, jest ona jak gdyby cofnięta ku tyłowi, a profil twarzy nabiera wyglądu ptasiego. Zesztywnienie stawów żuchwy (ankylosis articulationum mandibulae). Ce­chy. Jeśli dojdzie do jednostronnego zesztywnienia przed ostatecznym ukształ­towaniem się szczęk, ma miejsce typowe zniekształcenie. Podbródek jest znacznie cofnięty i przemieszczony ku stronie uszkodzonej, która ma wygląd pełny i zaokrąglony, podczas gdy strona prawidłowa jest spłaszczona. Jeżeli obustronne zesztywnienie nastąpiło przed ostatecznym wykształceniem szczęk, podbródek jest po prostu cofnięty. Zwichnięcie żuchwy ku przodowi. Cechy. W postaci obustronnej usta są otwarte i chory nie może ich zamknąć, choć może je jeszcze trochę otworzyć. Żuchwa wysuwa się przed szczękę górną i twarz wygląda na dłuższą niż w rzeczywistości. Wyrostki stawowe wyczuwa się ku przodowi od wyniosło­ści stawowych. W rzadko spotykanej postaci jednostronnej podbródek jest przechylony w kierunku strony nie zmienionej, zaś usta nie są otwarte tak szeroko, a żuchwa nie jest ustalona w tej pozycji. Mniej częste przyczyny. Żle zrośnięte złamanie żuchwy; oparzenia twarzy i szyi; wady zgryzu.