Zaskórniki (comedo) i zwykłe wągry, które są łatwe do rozpoznania, umiejscawiają się dość często na przednich i tylnych powierzchniach mał­żowin. Wyprysk (eczema; eczema impetiginosum). Cechy. Miejsca wyprzenia, przy­kryte strupami zakażenia wtórnego, stwierdza się w przednio-zewnętrznych fałdach ucha, zwłaszcza w fałdzie za uchem. Zmiany mają zwykle charakter pęcherzykowy lub krostkowy, w istocie są spowodowane zakażeniem wtórnym (patrz niżej — Wyprzenie za uchem). Powszechne występowanie u niedożywionych dzieci. Wyprzenie za uchem (intertrigo retroauricularis). Cechy. Najpierw pojawia się czerwone wilgotne zapalenie naskórka w fałdzie zausznym, z którego sączy się wydzielina tworząc strupy i rozpadliny. Potem naskórek pod stru­pem ulega maceracji i pokrywa się bladoliliową błoną włóknikową. Szczególnie częste u dzieci; krwawienie przy pociąganiu ucha ku przodowi; przewlekły przebieg; współistnienie liszajca lub wyprysku w innym miejscu twarzy lub głowy. Odmrozina (pernio). Cechy. Może występować w postaci uogólnionej na całym uchu lub ograniczonej do jego brzegu. W pierwszej postaci zjawia się przekrwienny, czerwonawofioletowy obrzęk ze złuszczeniem warstw po­wierzchownych. W drugiej postaci występują pęknięcia na przemian z punk­tami twardego, bolesnego obrzęku. Występowanie w miesiącach zimowych. Czyrak zewnętrznego przewodu słuchowego (furunculus meatus acustici externi). Cechy. Przy wziernikowaniu ucha stwierdza się miejscowe wzniesie­nie błony śluzowej lub skóry przez okrągłe obrzmienie wypuklające się do przodu, bardzo bolesne przy dotyku. Bolesność przewodu słuchowego niewspółmierna do ilości ropy, której jest bardzo niewiele; cała sprawa trwa 6 do 8 dni; skłonność do nawrotu. Łojotok (seborrhoea). Cechy. W postaci tłustej skóra ma gładki, tłusta wy wygląd, a w jej załamkach gromadzi się miękka, łojowa, łusko wata, brudno-żółta substancja. W postaci suchej załamki skóry są pokryte drobnymi, pył-kowatymi łuskami lub płatkami. Wyprysk złuszczający (eczema squamosum). Cechy. Na powierzchni skóry zewnętrznego przewodu słuchowego i wgłębienia małżowiny stwierdza się łuski częściowo złuszczone, częściowo przylegające do skóry. Współistnienie z łupieżem pospolitym lub tłustym owłosio­nej części głowy i rowka nosowo-wargowego; skłonność do nawrotów. Guzek dnawy (tophus). Cechy. Wzdłuż brzegu (obrąbka) ucha pojawiają się małe, okrągłe lub punkcikowate, twarde, żółtawe wzniesienia. Mogą one być — i często są — skojarzone z obecnością guzków dnawych w innych miejscach. Bliznowiec (keloid). Cechy. Sliwkowate obrzmienie zajmujące małżowinę. Ma zabarwienie różowe, w dotyku jest twarde i włókniste. W wywiadach nakłucie płatka ucha w celach kosmetycz­nych (kolczyki) lub uraz. Kiła (syphilis). Cechy. W przewodzie zewnętrznym mogą się umiejscawiać lepieże w przebiegu kiły drugorzędowej. Powodują one surowiczy wyciek, często o nadzwyczaj nieprzyjemnej woni. U ujścia przewodu może się też umiejscowić owrzodzenie w kile trzeciorzędowej. Wywiad i objawy kiły (drugo- lub trzeciorzędowej). Toczeń pospolity (lupus vulgaris). Cechy. Choroba rozpoczyna się i lokali­zuje na płatku małżowiny, który wyraźnie zwiększa swe rozmiary. Typowe guzki toczniowe w pewnym stopniu są skryte wskutek obrzęku zastoinowego płatka, ale ujawniają się w diaskopu jako czerwonawe guzki. Postać wrzo­dzie jąca rzadko występuje na małżowinie usznej. Występowanie we wczesnej młodości; brak objawów przed­miotowych kiły,- biopsja. Toczeń rumieniowaty (lupus erythematosus). Cechy. Pojawiają się, często najpierw na skrawku ucha, zespoły nieregularnie wydłużonych czerwonych plam, zgodnych z konturem małżowiny, okolonych białymi przylegającymi do podłoża łuskami. Zanik objętej schorzeniem skóry nadaje uchu wygląd tworu bezcielesnego; wygląd ten nie zmienia się już po wyzdrowieniu. Cho­roba może zaatakować wyłącznie ucho, ale zazwyczaj jednocześnie są zajęte inne odcinki twarzy lub owłosionej skóry głowy. Występowanie u dorosłych; brak objawów podmiotowych; nie ma skłonności do owrzodzenia; może towarzyszyć rozszerzenie gruczołów łojowych. Mniej częste przyczyny. Nabłoniak zakaźny; trąd; rak; wrzód żrący; paso­żytnicze zapalenie ucha zewnętrznego; grzybicze zapalenie ucha zewnętrz­nego (otomycosis); pęcherzyca; łupież głowy; łuszczyca; nabłoniak małżowi­ny i zewnętrznego przewodu słuchowego; róża; aryboflawinoza (łojotok).