Dno miednicy, zwane często kroczem w szerszym znaczeniu tego słowa, utworzone jest przez części miękkie, mięśniowo-powięziowe, które od dołu zamykają jamę miednicy; z tyłu są one przebite odbytnicą, z przodu przewodem moczowo-płciowym. Dno miednicy objęte jest ramą kostno-więzadłową dolnego otworu miednicy. W węższym znaczeniu krocze stanowi tylko pomost rozpięty między odbytem a częściami płciowymi zewnętrznymi; pośrodkowo położony skórny szew krocza, w przedłużeniu szwu moszny, wskazuje na parzyste powstanie tego tworu. Dno miednicy zamykają dwie płyty mięśniowe, które uzupełniają się wzajemnie. Większa płyta, przepona miedniczna zamyka całe wyjście miednicy z wyjątkiem małego przedniego odcinka, przez który przechodzi cewka moczowa oraz u kobiety pochwa; przepona miedniczna składa się z m. guzicznego oraz dźwigacza odbytu . Dźwigacz jest mięśniem parzystym, który stanowi główną, przednią część przepony; rozpoczyna się on od wewnątrz na spojeniu łonowym, wzdłuż łuku ścięgnistego mięśnia dźwigacza odbytu oraz na kolcu kulszowym. Łuk ścięgnisty dźwigacza odbytu jest to wzmocnione pasmo powięzi zasłonowej biegnące od kości łonowej do kolca kulszowego. Włókna dźwigacza biegną lejkowato ku dołowi, przyśrodkowo i ku tyłowi do kanału odbytowego, do kości guzicznej oraz do przegrody odbytowo-guzicznej, pasma ścięgnistego rozpiętego między odbytem a wierzchołkiem kości gu­zicznej. Koniec włókien dźwigacza układających się dokoła kanału odbytowego objęty jest z zewnątrz zwieraczem zewnętrznym odbytu zaliczanym również do mięśni dna miednicy, do tzw. mięśni krocza. Druga, mniejsza płyta mięśniowo-włóknista tworzy przeponę moczowo-płciowa; jest ona rozpięta w trójkącie moczowo-płciowym między gałęziami kości kulszowych oraz dolnymi gałęziami kości łonowych. Częściowo jest ona przykryta przez przeponę miedniczna i wzmacnia przednią część dna miednicy. Wzdłuż tylnego brzegu przepony moczowo-płciowej, mniej więcej w linii międzykulszowej przebiega parzysty mięsień poprzeczny powierzchowny krocza rozpięty obustronnie między guzem kulszowym a środkiem ścięgnistym krocza . Środek ścięgnisty krocza jest to węzeł lącznotkankowy położony pośrodkowo między odbytem a tylnym brzegiem przepony moczowo-płciowej. Przeponę moczowo-płciowa wytwarza głównie m. po­przeczny głęboki krocza, a poza tym zwieracz cewki moczowej; u mężczyzny obejmuje on dokoła cewkę, u kobiety cewkę oraz pochwę, które to twory przebijają przeponę moczowo-płciowa. Poza powyższymi do mięśni krocza należą m. opuszkowo-gąbczasty oraz kulszowo-jamisty. Pierwszy z nich rozpoczyna się w środku ścięgnistym krocza oraz, zwłaszcza u kobiety, w przedłużeniu zewnętrznego zwieracza odbytu; u mężczyzny obejmuje on opuszkę prącia i kończy się w błonie białawej ciała gąbczastego i ciał jamistych. U kobiety obustronnie obejmuje przedsionek pochwy, przylegając z zewnątrz do opuszki przedsionka i kończy się na łechtaczce. M. kulszowo-jamisty rozpoczyna się na guzie kulszowym i biegnąc wzdłuż odnogi prącia lub łechtaczki kończy się u mężczyzny na stronie grzbietowej w błonie białawej ciała jamistego prącia, u kobiety na łechtaczce. Napięcie płucne i napięcie powłok brzusznych odciążają dno miednicy, natomiast rozluźnione powłoki brzuszne wzmagają ciśnienie. Obie płyty mięśniowe dna miednicy, przepona miedniczna i przepona moczowo-płciowa, zwłaszcza dźwigacz odbytu dzielą jamę miednicy na część nadprzeponową i podprzeponowa. Część podprzeponowa narządów już nie zawiera, wypełniona jest tkanką łączną i tłuszczową i łączy się ze skórną podściółką tłuszczową; jej prawa i lewa połowa przedzielone lejkiem dźwigacza odbytu mają nazwę dołu kulszowo-odbytniczego. Obie przepony miednicy, jak również powierzchnia wewnętrzna jamy miednicy oraz zawarte w niej trzewa powleczone są powięziami. Odróżniamy: Powięź miedniczna , która składa się z powięzi zasłonowej , z powięzi miednicznej ściennej, powlekającej powierzchnię wewnętrzną kości oraz m. gruszkowaty i zaslaniacz wewnętrzny (powięź zasłonową) aż do łuku ścięgnistego dźwigacza odbytu oraz z powięzi miednicznej trzewnej pokrywającej trzewa jamy miednicy. Powiezie przepony miednicznej , górną i dolną, które pokrywają górną i dolną powierzchnię przepony miednicznej. Powiezie przepony moczowo-płciowej , górną i dolną pokrywające górną i dolną powierzchnię mięśni przepony moczowo-płciowej. Powięź powierzchowną krocza ; występuje ona tylko w przedniej części dna miednicy. Z tyłu przyczepia się do tylnego brzegu powięzi przepony moczowo-płciowej; kierując się do przodu pokrywa m. opuszkowo-gąbczasty oraz mm. kulszowo-jamiste i przechodzi w powięź głęboką prącia (lub łechtaczki). Powięź podskórną ; z zewnątrz pokrywa ona powięź powierzchowną krocza, z którą jest luźno i przesuwalnie złączona. Tkanka łączna przestrzeni zewnątrzotrzewnowej miednicy ma różnorodne zadania i stosownie do tego jest też różnie zbudowana. Występować ona może: czy to w postaci tkanki łącznej wiotkiej, która wypełnia poszczególne komory, przestrzenie łączno­tkankowe, czy w postaci bardziej ukształtowanej jako płyta łącznotkankową prze­wodząca naczynia i nerwy, czy wreszcie w postaci więzadeł, które umocowują trzewa miednicy przeważnie w ich sprężystym zawieszeniu. Łącznotkankową płyta naczyniowo-nerwowa, która ze ściany bocznej miednicy kieruje się przyśrodkowo do trzew miednicy małej doprowadza do nich naczynia i nerwy. Oprócz jednolitej nasady składa się ona z trzech przyśrodkowo kierujących się wypustek: przedniej, pęcherzowej; tylnej, odbytniczej oraz u kobiety środkowej, maciczno-pochwowej. Ta ostatnia stanowi podłoże więzadła szerokiego macicy i w ginekologii ma nazwę więzadła podstawowego. Łącznotkankowe przestrzenie wypełnione wiotką tkanką łączną występują: jako przestrzeń przypęcherzowa, przestrzeń przyodbytnicza oraz u mężczyzny jako przestrzeń odbytniczo-pęcherzowa, u kobiety zaś jako przestrzeń odbytniczo-pochwowa pęcherzowo-pochwowa.