W prąciu, kształtu cewkowatego, odróżniamy: część tylną — korzeń (radix), ukrytą pod skórą moszny oraz krocza, nieruchomą (pars fixa) ; część pośrednią — trzon (corpus) oraz stożkowaty koniec przedni — żołądź (glans penis) ; obie te ostatnie części stanowią ruchomy odcinek prącia (pars mobilis). Prącie utworzone jest głównie z trzech walco­watych tworów, parzystych ciał'jamistych prącia - (corpora cavernosa penis) położonych po stronie górnej i nieparzystego ciała gąbczastego prącia (corpus spongiosum penis) obejmu­jącego cewkę moczową, położonego po stronie dolnej. Gruba łącznotkankowa błona biaława (tunica albuginea) obejmuje oba ciała jamiste nieszczelnie przedzielając je przegrodą prącia (septum penis); odrębna cienka błona biaława otacza ciało gąbczaste. Każde ciało jamiste rozpoczyna się z tyłu ostro zakończoną odnogą prącia (crus penis). Ciało gąbczaste z przodu nabrzmiewa w żołądź, z tyłu w opuszkę prącia (bulbus penis). Odnogi prącia są przykryte mięśniami kulszowo-jamistymi, opuszka — mięśniem opuszkowo-gąbczastym. Łącznotkankowe beleczki (trabeculae) zawierające gładkie komórki mięśniowe dzielą ciała jamiste i ciało gąbczaste na drobne i liczne jamki. W chwilach wzwodu prącia ciała jamiste wypełniają się krwią, podczas kiedy odpływ krwi jest prawie zupełnie zahamowany; prącie wydłuża się, grubieje i usztywnia. Również i ciało gąbczaste wypełnia się krwią w chwili wzwodu, odpływ krwi jednak nie jest tu hamowany i ciało gąbczaste, choć powiększa się, dostosowując się do wielkości ciał jamistych, lecz pozostaje miękkie, nie usztywnia się. Błonę białawą ciał jamistych i ciała gąbczastego obejmuje dokoła mocna, sprężysta powięź głęboka prącia (fascia penis profunda) łącząc je w jedną całość; na zewnątrz od niej leży wiotka łącznotkankowa powięź powierzchowna prącia (fascia penis super­ficialis). Z zewnątrz przylega do niej cienka warstwa mięśniówki gładkiej, odpowiednik błony kurczliwej moszny, obejmująca dokoła prącie i wreszcie cienka warstwa skórna. W obrębie żołędzi skóra wytwarza fałd, powstaje zdwojenie skóry — napletek (pre-putium); z przodu w otoczeniu ujścia zewnętrznego cewki moczowej (ostium urethrae externum) blaszka zewnętrzna tego fałdu zawraca ku tyłowi jako blaszka wewnętrzna i nieco ku tyłowi od podstawy żołędzi, tzw. korony (corona glandis) na szyjce żołędzi (collum glandis) przechodzi w skórę żołędzi. Na powierzchni dolnej żołędzi w linii po­środkowej mały fałdzik skórny, wędzidełko napletka (frenulum preputii) łączy napletek z żołędzia poniżej ujścia zewnętrznego cewki moczowej.