Moczowody (ureteres) długości około 30 cm i szerokości około 0,5 cm prowadzą mocz z miedniczki do pęcherza moczowego. Składają się one z części brzusznej (pars abdominalis) i części miednicznej (pars pelvina); krótki odcinek końcowy, śródścienny skośnie przenika przez ścianę dna pęcherza. Moczowód leży zaotrzewnowo, w części brzusznej na mięśniu lędźwiowo-udowym; w miejscu skrzyżo­wania stawu krzyżowo-biodrowego i kresy granicznej przechodzi w część miedniczną, gdzie wpierw biegnie wzdłuż bocznej ściany miednicy małej, następnie łukowato zagina się do przodu i przyśrodkowo. Na swej drodze od góry ku dołowi biegnie on ku tyłowi od naczyń jądrowych lub jajnikowych, do przodu od miejsca podziału naczyń biodro­wych wspólnych i wreszcie pod nasieniowodem u mężczyzn oraz pod t. maciczną u ko­biet, które to twory krzyżują moczowód. Błona śluzowa pokryta jest nabłonkiem przejścio­wym. Błona mięśniowa składa się z wewnętrznej warstwy podłużnej, środkowej okrężnej i zewnętrznej podłużnej (w dolnej trzeciej części). Błona zewnętrzna łączy moczowód z otaczającą tkanką tłuszczową i tkanką łączną. Fale perystaltyczne następują po sobie co 15—60 sekund.