Reklama
Odżywki - https://www.zposiedlisko.edu.pl - Odżywki
Napoje - https://www.zina.com.pl - Napoje
A A A

PRIAPIZM

Priapizm jest to stan przedłużonego wzwodu prącia, niezależny od woli czy podniety, o charakterze przemijającym lub długotrwałym. Dotyczy za­równo mężczyzn, jak i kobiet (łechtaczka). Do przyczyn wywołujących pria­pizm należy przyjmowanie takich środków, jak kantarydyna, terpentyna, alkohol, strychnina, konopie indyjskie, kamfora, fosfor, w młodym wieku po­budzenie płciowe, spanie na plecach, rozciągnięcie pęcherza, źle dopaso­wane spodnie, onanizm. Wzwód może być bezbolesny lub może mu towarzy­szyć silny ból. U starszych mężczyzn pojawienie się priapizmu bywa objawem „męskiego przekwitania". Definicja tego pojęcia nie jest jeszcze ustalona. Kiła opon i rdzenia (meningomyelitis luetica). Cechy. Jest to jedna z naj­częstszych przyczyn priapizmu. Pojawia się on zwykle po stosunku lub po wysiłku. Zakażenie w wywiadzie (zwykle w ciągu ostatnich pięciu lat). Bóle korzonkowe, parestezje. Zatrzymanie moczu. Impotencja. Częściowe lub całkowite porażenie poprzeczne. Częściowe zniesienie czucia, często z rozszczepieniem. Wzmożenie odruchów głębokich, odruch Babińskiego. Często objawy kiły mózgu (porażenia nerwów czaszkowych). Dodatnie od­czyny serologiczne, badanie płynu mózgowo-rdzeniowego (dodatnie odczyny serologiczne, wzrost poziomu globulin, limfocytoza, krzywa kiłowa). Złamanie lub zwichnięcie kręgosłupa (górna część odcinka piersiowego). Cechy. Priapizm utrzymuje się stale lub pojawia się przy najdrobniejszym podrażnieniu. Zakrzep ciał jamistych (thrombosis corporum cavernosorum). Cechy. Pria­pizm jest tutaj skutkiem mechanicznego działania zakrzepu, powstałego naj­częściej w wyniku nadużyć płciowych lub w przebiegu zakażeń układowych, przy naciekach nowotworowych lub w nerwicy naczyniowej. Stłuczenie rdzenia kręgowego (contusio). Cechy. W następstwie drobnych wylewów krwawych do rdzenia może czasami powstać bardzo dokuczliwy, długo utrzymujący się wzwód prącia. W wywiadzie uderzenie, nadwerężenie lub nadmierne zgięcie kręgosłupa. Porażenia czuciowe lub ruchowe. Osłabienie odruchów. Negatywny wynik badania radiologicznego. Przewlekła białaczka szpikowa (myelosis leucaemica chronica). Cechy. Priapizm występuje bardzo często w przebiegu przewlekłej białaczki szpiko­wej i może być jej pierwszym objawem. Obrzezanie (circumcisio). Cechy. Priapizm, a raczej bolesny wzwód, utrzy­muje się często przez kilka dni po zabiegu. Wzwód nie jest stały, lecz członek jest bardzo podrażniony. Polipy nosa. Cechy. W kilku przypadkach stwierdzono pojawienie się pria­pizmu niewątpliwie związanego z obecnością polipów w nosie. Ustąpił on po usunięciu polipów. Przerost gruczołu krokowego (hypertrophia prostatae). Cechy. Bierne prze­krwienie gruczołu krokowego może wywołać nienormalny wzwód prącia, mimo że wiek i choroba zwykle hamują u takich chorych ich potencję i po­budliwość płciową. Cukrzyca (diabetes mellitus). Cechy. Czasami spotyka się priapizm u ludzi cierpiących na cukrzycę bez stwierdzenia jakiejkolwiek innej przyczyny wy­wołującej. Mniej częste przyczyny. Stulejka; wydalanie szczawianów z moczem; roba-czyce; zapalenie żołędzi i napletka; kamica pęcherza moczowego; kamień w cewce moczowej; rzeżączka; padaczka; tężec; wścieklizna; zapalenie gór­nej części piersiowego odcinka rdzenia; rozpadlina odbytu; krwawnicę; zakli­nowanie kału; zapalenie cewki moczowej w przebiegu dny; krwotok do płata środkowego móżdżku; uszkodzenia mostu; rekonwalescencja po ostrych scho­rzeniach; opryszczka narządów płciowych; zapalenie gruczołu krokowego; zapalenie pęcherza; krwiak prącia; blizna prącia; kłykciny; kamień gruczołu krokowego; zwężenie cewki; zapalenie ciał jamistych; guz rdzenia w okolicy szyjno-piersiowej; stwardnienie rozsiane; niedokrwistość sierpowatokrwin-kowa; krwawiączka; dur; gruźlica; leczenie testosteronem; wycięcie gruczołu krokowego przez cewkę; guzy złośliwe (pierwotne — nabłoniak, rak, mięsak, wtórne — przerzuty z gruczołu krokowego, nerki, pęcherza, wątroby, jądra, odbytnicy); podanie antytoksyny przeciwtężcowej; tularemia; zabiegi w ob­rębie sterczowego odcinka cewki; znieczulenie dordzeniowe (okres po znie­czuleniu); ciało obce w cewce.