Senilitas. Cechy. Pochylona, usztywniona postawa starca jest dobrze znana. Paralysis agitans (choroba Parkinsona; drżączka porażenna). Cechy. Chory trzyma głowę do przodu, grzbiet jest wygięty ku przodowi i usztywniony, łokcie zgięte, a palce przykurczone w stawach śródręczno-palcowych i między-pałiczkowych. Nogi są lekko przykurczone w stawach kolanowych, a uda przywiedzione. Te cechy łącznie z maskowatą twarzą sprawiają wrażenie ogólnej sztywności. Główne objawy — p. str. 677. Hemiplegia. Cechy. Występuje niezwykle charakterystyczna postawa, która zależy od jednostronnego zesztywnienia i przykurczów. W kończynie górnej występuje zgięcie w łokciu, nadgarstku i palcach. Ramię jest przywiedzione w stawie barkowym i zgięte w łokciu, przedramię nawrócone, palce zaciśnięte a kciuk przygięty do dłoni. Udo jest przywiedzione w stawie biodrowym, kolano sztywne, pięta lekko uniesiona, a stopa jest odwrócona. Morbus Littlei (diplegia cerebri). Cechy. Kiedy dziecko staje prosto, stoi ono na palcach i wewnętrznej powierzchni stóp lub ze skrzyżowanymi no­gami. Głowa jest zgięta ku przodowi, a kręgosłup nadmiernie wygięty ku tyłowi lub ku przodowi. Górne kończyny bywają przywiedzione i zgięte, po­dobnie do kończyn dolnych. Zespół Parkinsona w epidemicznym zapaleniu mózgu. Cechy. Postawa cho­rego jest podobna do tejże w drżączce porażennej, lecz pacjent jest zwykle młodszy. Spondylitis ankylopoëtica (Spondylitis Bechterewi, Spondylitis Marie, Strüm­pell). Cechy. W miarę postępu choroby cały kręgosłup ulega usztywnieniu z pałąkowatym pochyleniem tułowia i barków ku przodowi. Celem obrócenia głowy trzeba obrócić cały tułów. Występowanie głównie u młodych dorosłych mężczyzn; ból wzdłuż kręgosłupa; gośćcowe zapalenie stawów barkowych i biodrowych (odmiana Marie-Strümpell); ograniczenie ruchomości oddechowej klatki pier­siowej; badanie radiologiczne (najwcześniejszym objawem jest plamiste od­wapnienie kości okolicy stawów krzyżowo-biodrowych, później występuje uwapnienie więzadeł kręgosłupa). Osteitis deformans (choroba Pageta). Cechy. Do najbardziej charaktery­stycznych cech choroby należą: zmniejszanie się wzrostu, wyraźne przy opuszczeniu rąk, przygarbienie z zaokrąglonymi ramionami, utrzymywanie głowy ku dołowi z brodą podniesioną i klatką piersiową zapadniętą w kie­runku miednicy, wykrzywienie i rozstawianie kończyn dolnych (zwykle chory wysuwa jedną nogę do przodu, zginając nieco kończyny dolne w stawach kolanowych i skokowych, a palce wywracając na zewnątrz). Powiększona i guzowata czaszka sprawiająca wrażenie kwadratowej może przyczyniać się do wyróżnienia tego obrazu. Tumor cerebelli. Cechy. Charakterystyczną postawę chorego, zwaną „po­stawą móżdżkową", cechują: głowa wysoko odchylona ku tyłowi, wyraźna sztywność mięśni karku, jedno ramię ijest wyższe niż drugie. W większości przypadków w pozycji stojącej występuje wyraźne wygięcie kręgosłupa ku przodowi. Dystrophia musculorum pseudohypertrophica. Cechy. Dziecko stoi w pozy­cji o szerokiej podstawie, z ramionami i górną częścią tułowia podaną ku tyłowi, wykazując wyraźną wypukłość przedniej krzywizny w okolicy lędź­wiowej. Lordoza ta występuje jedynie wtedy, kiedy pacjent stoi prosto. Pa­cjenci często upadają przy próbie stania. Choroba pojawia się między 4 a 10 r. życia; przewaga płci męskiej (5 : 1); skłonność rodzinna; zataczający się chód; charakterystycz­ne wstawanie z ziemi z pozycji leżącej na wznak (podnoszenie się na nogi po uprzednim odwróceniu się podpierając się na rękach i kolanach); wyraźny przerost mięśni łydki. Mniej częste przyczyny. Paraplegia spastica hereditaria; kurcz torsyjny; spondyloarthritis.