W ścianie miednicy leży kilka otworów bardzo różnej wielkości, które łączą jamę miednicy z sąsiednimi okolicami. Jeżeli pominiemy rozwór moczowo-płciowy (hiatus urogenitalis) w przeponie moczowo-płciowej i rozwór odbytowy (hiatus analis) w przeponie miednicznej, przez które przechodzą odcinki końcowe przewodu mo­czowo-płciowego i jelitowego, to wymienić należy przede wszystkim dwa wielkie otwory w ścianie kanału miednicy, otwór kulszowy większy i mniejszy . Przez oba te otwory przechodzą mięśnie, lecz nie zamykają ich w całości i pozosta­wiają wolną drogę dla przejścia naczyń i nerwów. Z obu tych otworów otwór kulszowy większy leży powyżej przepony miednicznej; należy więc on do nadprzeponowej ściany kanału miednicy, natomiast otwór kulszowy mniejszy przechodzi przez podprzeponową ścianą kanału miednicy, leży więc poza obrębem właściwej jamy miednicy. Otwór kulszowy większy (foramen ischiadicum majusj ograniczony, jak wiemy , od góry wcięciem kulszowym większym, od dołu więzadłem krzyżowo- kolcowym służy do przejścia m. gruszkowatego (m. piriformis), który go dzieli na dwie części, górną i dolną, na otwór nadgruszkowaty i podgruszkowaty (foramen supra — et infrapiriformej. Przez otwór górny przechodzą naczynia pośladkowe górne i nerw tej samej nazwy; przez otwór dolny naczynia pośladkowe dolne i pozostałe gałęzie splotu krzyżowego: n. pośladkowy dolny, n. skórny tylny uda oraz n. kulszowy, jak również nerw sromowy i naczynia sromowe wewnętrzne. Obie części otworu kulszowego większego przenikają przez ścianę boczną jamy miednicy i tworzą połączenie z okolicą pośladkową. Otwór kulszowy mniejszy (foramen ischiadicum minus) ograniczony jest obu wielkimi więzadłami miednicy, więzadłem krzyżowo-kolcowym i krzyżowo-guzowym oraz wcięciem kulszowym mniejszym. Przez otwór ten wychodzi z miednicy zasłaniacz wewnętrzny, zaś z okolicy pośladkowej obejmując kolec kulszowy wchodzą naczynia sromowe wewnętrzne i nerw sromowy do kanału sromowego. Kanał zasłonowy (canalis obturatorius). W ścianie bocznej jamy miednicy poniżej kresy granicznej leży kanał zasłonowy. Stanowi on odcinek otworu zasłonionego nie zamknięty błoną zasłonową, ani zasłaniaczami i ich powięziami. W kanale zasło­nowym biegną naczynia zasłonowe oraz nerw zasłonowy; prowadzi on w obręb kończyny dolnej między mięśnie przywodzące. Otwory krzyżowe miedniczne . W tylnej ścianie jamy miednicy leżą 4 otwory krzyżowe miedniczne i otwór krzyżowo-guziczny, które również służą do przejścia naczyń i nerwów. Otwory te są pokryte cienką powięzią krzyżową; przechodzące przez nie gałęzie przednie nerwów krzyżowych i gałęzie rdzeniowe tętnicy krzyżowej bocznej leżą pod tą powięzią w ścianie kanału miednicy. Otwór dla żyły grzbietowej prącia (lub łechtaczki). W najbliższym sąsiedztwie przepony moczowo-płciowej, bezpośrednio pod spojeniem łonowym przebiega żyła grzbietowa prącia (lub łechtaczki). Przechodzi ona przez otwór leżący między wię­zadłem łonowym łukowatym a więzadłem poprzecznym krocza i podąża głównie do splotu żylnego położonego ku tyłowi od dolnego odcinka spojenia i poniżej więzadeł łonowo-sterczowych lub łonowo-pęcherzowych. Miejsca zmniejszonej oporności. Podobnie jak ściana brzucha również ściana jamy miednicy ma miejsca zmniejszonej oporności; w ich obrębie zamknięcie ściany w warunkach nieprawidłowych może być niewystarczające. W pierw­szym rzędzie należy tu wymienić rozwór odbytowy i moczowo-płciowy, przez które przechodzą części końcowe przewodu pokarmowego i moczowo-płciowego. Pomimo to, że zwieracz zewnętrzny odbytu obejmuje dokoła ujście kanału odbytowego oraz, że włókna dźwigacza odbytu promienisto wnikają w jego ścianę, jednak jeżeli zwieracze są silnie rozciągnięte to zachodzi możliwość, że odbytnica może ulec wy­padnięciu na zewnątrz . To samo dotyczy zwieracza moczowo-płciowego obejmującego u kobiety rozwór moczowo-płciowy miednicy; rozwór ten leży w prze­ponie moczowo-płciowej, która u kobiety nie jest tak mocna jak u mężczyzny i po kilku porodach może być silnie rozluźniona i zwiotczała. I tutaj może więc nastąpić uszkodzenie dna miednicy i wypadnięcie pochwy, a nieraz nawet wypadnięcie pęcherza moczowego oraz macicy. W miednicy mogą też powstawać prawdziwe przepukliny, jeżeli otrzewna ściany miednicy uchyłkowato uwypukla się i wytwarza worek przepuklinowy, który przenika przez ścianę miednicy. Przepukliny powstawać mogą w miejscach niedostatecznie zabezpieczonych, kiedy wzrasta ciśnienie wewnątrzbrzuszne , czy też kiedy mięśniówka jest uszkodzona lub aparat łączno tkankowy mniej silnie rozwi­nięty. Przepukliny miedniczne przede wszystkim powstawać mogą w kanale zasłonowym , w otworze nadgruszkowatym, jak również na dnie miednicy między dźwigaczem odbytu a m. guzicznym, jeżeli mięśnie te ściśle nie łączą się z sobą.