Otyłość jest chorobą, w której występuje nadmierne pocenie się wskutek tych samych przyczyn, które powodują umiarkowane pocenie się u osobnika normalnego. Uogólnione pocenie może występować jako choroba samoistna, pozornie naturalna u niektórych osób, w lecie i w zimie. Z zasady kojarzy się ono z osłabieniem z jakiegoś powodu. 'Przeważnie towarzyszy ono okresowi spadku gorączki oraz następującym później stanom wyczerpania, zwłaszcza po grypie. Stany emocji, takie jak lęk, mogą powodować okresowe nadmierne pocenie się. Inną przyczyną jest gwatłowny ból, jak to widuje się w kolce żółciowej lub nerkowej oraz w wiądowych przełomach żołądkowych. Podobnie nadmier­ne pocenie się pojawia się w przypadkach wstrząsu i zapaści, najlepiej uwi­daczniając się w postaci lepkich kropli potu na czole. Niektóre leki, tzw. diaphoretica (a mianowicie pilokarpina, kamfora, wymiotnica), powodują nad­mierne pocenie się. Z drugiej strony nadmierne pocenie się jest objawem pe­wnej choroby ogólnej kryjącej się za nim. Climacterium (menopausis; przekwitanie). Cechy. Powszechnie spotyka się nagłe pocenie się, szczególnie w nocy. Nieregularne miesiączkowanie lub brak miesiączki, zwykłe po 45 roku życia; zwykle skojarzenie z „uderzeniami" gorąca lub z rumień­cami; niekiedy zaburzenia emocjonalne oraz objawy psychosomatyczne. Neurosis (nerwica). Cechy. Pocenie się zwykle umiejscowione (okolice pa­chowe, dłonie, podeszwy, czoło, brwi, koniuszek nosa, okolica mostka, doły łokciowe, talia, okolica odbytu), rzadko uogólnione, niekiedy w związku z emocją. Główne objawy. Usposobienie nerwicowe; niekiedy skłonności rodzinne; sinawe plamy; przyspieszenie tętna i chwiejność naczynioruchowa. Infarctus myocardii (zawał serca). Cechy. Pocenie się jest powszechne w sta­dium bólowym. Insufficientia coronaria (niewydolność naczyń wieńcowych). Cechy. Pocenie się jest częste w okresie bólu. Hypoglycaemia (niedocukrzenie krwi). Cechy. Pocenie się występuje zwykłe wtedy, gdy zawartość glikozy we krwi nagle zmniejsza się, jak w przedaw­kowaniu insuliny, niedocukrzeniu samoistnym oraz w hiperinsulinizmie wsku­tek guza wysp Langerhansa. Morbus Basedowi (wole toksyczne rozlane). Cechy. Uogólnione pocenie się występuje tu najbardziej wydatnie. W tym stopniu nie występuje ono w nad­czynności tarczycy wskutek toksycznego gruczolaka tarczycy. Tuberculosis pulmonum chronica (przewlekła gruźlica płuc; phthisis). Cechy. Zlewne poty są częste i stanowią jedną z najbardziej niepokojących cech charakterystycznych choroby. Występują one zwykle wraz ze spadkiem go­rączki we wczesnych godzinach porannych lub o każdej porze dnia w czasie snu; mogą one pojawiać się wcześnie w przebiegu choroby, ale są objawem bardziej stałym i częstszym po wytworzeniu się jam. Niektórzy chorzy w ogóle nie pocą się. Morbus rheumaticus (choroba gośćcowa). Cechy. Zlewne, bardzo kwaśne poty, o szczególnej kwaśnej woni występują w większości przypadków, często kojarząc się z licznymi prosowatymi wykwitami potówkowymi. Zlewne poły wpływają w istotny sposób na krzywą ciepłoty, zbiegając się z remisjami. Nawet w nieobecności potów skóra jest wilgotna i •— mimo gorączki — nie­kiedy nie jest sucha. Jeśli poty utrzymują się, pot staje się zasadowy lub obojętny. Zlewne kwaśne poty spotyka się częściej, jeśli chory nie przyjmuje salicylanów. Septicopyaemia (jak w pyonephrosis, endocarditis séptica acuta, empyema, abscessus pulmonis, abscessus hepatis, zakażone rany itd.). Cechy. Występują obfite zlewne poty, rozpoczynając się wraz z remisją lub przerwą gorączki, która może występować codziennie. Malaria (zimnica). Cechy. W postaci o regularnej okresowości (trzeciaczka, czwartaczka, podwójna trzeciaczka, podwójna lub potrójna czwartaczka) każdy napad składa się z trzech okresów: fazy zimnej, fazy gorącej i fazy potów. W miarę opadania gorączki w fazie gorącej krople potu pojawiają się na twarzy i stopniowo całe ciało ulega skąpaniu w obfitym pocie; towarzyszy temu dobre samopoczucie, a później często chory zasypia. Pocenie zmienia się bardzo; może ono mieć charakter zlewny lub być niewielkie. Mniej częste przyczyny. Bronchiectasis (nocne poty); epilepsia; diathesis úrica; echinococcus pulmonum; tuberculosis miliaris; polymyositis; polyneu­ritis; abscessus mediastini; febris wolhyniana; tetanus; acromegalia; brucel­losis; tularemia, mononucleosis infectiosa; asthenia neurocirculatoria.