A A A

OBRZMIENIE WARG

Grube wargi są rasową cechą Murzynów; u białej rasy pełne wargi są uważane za oznakę usposobienia flegmatycznego i skłonności do służenia Bachusowi i Wenerze. Uraz. Cechy. Ostre obrzmienie z purpurowym podbarwieniem jest często wynikiem uderzenia w wargi lub przygryzienia warg. Doznane uderzenie lub ugryzienie; ból i wrażliwość na dotyk. Ukąszenia i użądlenia. Cechy. Często dochodzi do olbrzymiego nabrzmie­nia ukąszonej wargi. Doznane ukąszenie lub użądlenie; ból i wrażliwość na dotyk. Ropień wargi (abscessus labii). Cechy. Warga jest obrzmiała, gorąca, za­czerwieniona, bolesna i wrażliwa na dotyk. Pojawia się chełbotanie i ropień przebija się. Doznane zranienie wargi; objawy ogólne. Zapalenie dróg chłonnych (lymphangiitis; cheilitis). Cechy. W obrębie pęk­niętej wargi może dojść do zapalenia i obrzmienia, tak że tworzą się guzo­wate wyniosłości. Występowanie w zimie; obecność pęknięć lub rozpadlin; zwiększone napięcie tkanek z powodu przepełnienia naczyń. Czyrak mnogi wargi (carbunculus labii). Cechy. Czasem zdarza się gron-kowcowe zakażenie górnej wargi, powodując mięsisty obrzęk. Pojawiają się liczne krostki i zwykle ma miejsce tworzenie i oddzielanie tkanek martwi­czych. Znaczna bolesność. Objawy ogólne; czasem poważne powikłania (zapalenie opon mózgowych, zakrzep zatoki jamistej, ropień mózgu). Przerost wargi (macrocheilia). Cechy. Jest to przerost wargi, zwykle dol­nej. Wskutek nawyku ssania wargi może dojść do powiększenia wargi gór­nej lub dolnej. Trwałe zwykłe powiększenie dolnej lub górnej wargi utrzy­muje się często po wyrównaniu wad zgryzu, stanowiąc dokuczliwe zjawisko. Może być wrodzony (naczyniak chłonny), kiłowy (kiła trzeciorzędowa), gruźliczy („warga skrofuliczna"), wskutek słoniowacizny (rozszerzenia naczyń chłonnych) lub w wyniku przewlekłej nawracającej róży. Obrzęk naczyniowo-nerwowy (oedema angioneuroticum). Cechy. Schorzenie to może dotyczyć warg, ale nie tak często jak powiek. Obrzęk wargi może być tak znacznego stopnia, że niemożliwe jest otwarcie ust. Niekiedy obciążenie dziedziczne; przebyte poprzednio na­pady, rzadko o tym samym umiejscowieniu (powieki, policzki, ręce, narządy płciowe, nogi, gardło); nagłe pojawienie się i szybkie ustępowanie; bywa po­przedzany przez swędzenie, uczucie ciepła, zaczerwienienie, pokrzywkę; może towarzyszyć mu kolka, mdłości, wymioty. Obrzęk śluzowaty (myxoedema). Cechy. Wargi są grube. Cecha ta jest jed­nakże tylko jednym rysem zmienionego oblicza chorego,- twarz jest obrzmiała i szeroka, skrzydełka nosa grube i szerokie, usta powiększone, a skóra sucha i szorstka. Matołectwo (cretinismus). Cechy. Wargi są grube, tak jak w obrzęku śluzo­watym, ale najbardziej uderzającą cechą jest duży i nie mieszczący się w ustach język. Mniej częste przyczyny. Ropień zębodołowy; wyrosłe adenoidalne; zapale­nie warg o różnym tle; zapalenie jamy ustnej (ostre, nieżytowe); otrucie sub­stancją, żrącą; wrzód twardy; padaczka; nierówne zęby; owrzodzenie; akro-megalia i zespół Plummer-Vinsona; zapalenie skóry spowodowane szminką do ust; toczeń rumieniowaty; rogowacenie przymieszkowe; rozlane rogowa­cenie warg; zatrucie rtęcią; wrzodziejące zapalenie jamy ustnej; fenomen Aschnera; zgorzelinowe zapalenie jamy ustnej.