Kaszak. Cechy. Ulubionym umiejscowieniem kaszaka w okolicy ucha jest płatek ucha i obszar ku tyłowi od niego, w pobliżu połączenia z kością skro­niową. Guzek jest miękki w dotyku, niebolesny przy ucisku, lekko ruchomy, ale w jednym miejscu zrośnięty ze skórą. Może pęknąć samorzutnie, wydzie­lając serowatą zawartość. Krwiak uszny (othaematoma). Cechy. W następstwie urazu rozwija się podbiegnięcie krwawe, szybko oddzielające ochrzęstną od chrząstki. Obrzmie­nie jest napięte, wrażenie chełbotania nie tak wyraźne jak w innych workach zawierających płyn, skłonność do zacierania prawidłowych zarysów małżowiny. W wywiadach bezpośredni uraz (częsty u umysłowo cho­rych); zaczerwienienie powierzchni skóry z lekkim odcieniem niebieskawym; zazwyczaj nieupośledzone słyszenie, chyba że guz zamyka światło przewodu zewnętrznego; niezbyt silny ból, raczej nieprzyjemne uczucie napięcia, roz­grzania i swędzenia. Uraz (rany, ukąszenia, oparzenia). Cechy. Bezpośrednie uderzenia powodują zwykłe krwiak uszny. Ranom, zwłaszcza zakażonym, może towa­rzyszyć rozlane obrzmienie. Ostre zapalenie wyrostka sutkowatego (mastoiditis acuta). Cechy. W za­niedbanych przypadkach fałd zauszny, znajdujący się tuż poza małżowiną, ulega wygładzeniu wskutek obrzmienia i ucho odstaje od głowy. Występuje też obrzęk tylno-górnej ściany zewnętrznego przewodu słuchowego w wyniku zapalenia okostnej ściany przewodu. Brodawczak małżowiny (papilloma auriculi). Cechy. Z reguły brodawczaki są niewielkie i rzadko przekraczają rozmiar małego grochu. Czasem mają one wygląd zbitych, rogowatych wyrośli na szerokiej podstawie, rozciągających się od pierścienia obrąbka aż do szczytu płatka. Włókniak (fibroma). Cechy. Zwykłym umiejscowieniem jest płatek ucha, wielkość guza waha się od ziarnka prosa do kurzego jaja, czasem guz jest na tyle duży, że częściowo lub całkowicie zatyka przewód słuchowy zewnętrz­ny. Jego powierzchnia jest zwykle gładka i twarda, czasem z nielicznymi guzkami; z rzadka guz jest uszypułowany. Bliznowiec (keloid) jest postacią włókniaka tworzącą się na podłożu blizn ucha; spotyka się go częściej wśród Murzynów. Róża ucha (erysipelas auriculi). Cechy. Zakażona okolica jest obrzmiała i zaczerwieniona, przy czym obrzmienie i zaczerwienienie szerzą się dość szybko, tak że czasem zajęte zostaje całe ucho zewnętrzne, a nawet skóra otaczająca. Nawroty należą do reguły. Zgorzel ucha (gangraena auriculi). Cechy. W postaci ropowiczej potężne obrzmienie małżowiny ma skłonność do zatarcia jej prawidłowego zarysu. W wywiadach odmrożenie, ropowica, cukrzyca; zaczerwie­nienie i nacieczenie; może dojść do martwicy, rozmiękania i owrzodzenia. Guzki dnawe (tophi arthritici). Cechy. Mają one postać białawych, kredo­wych guzków, umiejscowionych na brzegu obrąbka. Torbiel skórzasta (cystis dermoidalis). Cechy. Umiejscawia się przed lub za małżowiną. Guz ma zarysy okrągłe, przykryty jest przez nie zmienioną i ruchomą skórę, zrośnięty jest z ochrzęstną. Wyczuwa się wyraźnie chełbo-tanie, gdy guz osiągnie odpowiednią wielkość. Występowanie u niemowląt, dzieci i u dorosłych; usunięcie grubościennego, silnie zrośniętego z podłożem guza, zawierającego substancję łojowatą, włosy, zęby itp. Zapalenie ochrzęstnej małżowiny (perichondritis auriculi). Cechy. Przednia powierzchnia małżowiny obrzmiewa z zaczerwienieniem pokrywającej ją skóry; obrzmienie stopniowo postępuje, aż wreszcie zatarte zostają prawid­łowe obrysy wgłębienia małżowiny. Jeśli obrzmienie szerzy się w kierunku ujścia zewnętrznego, dochodzi do upośledzenia słuchu. Płatek nie ulega zmia­nom. Chełbotanie dowodzi pojawienia się wysięku, który odłuszcza ochrzęstną od leżącej pod nią chrząstki. W wywiadach niekiedy czyraczność przewodu słuchowego zewnętrznego; uczucie pieczenia, po którym następuje silny ból; wzmożona wrażliwość na dotyk; wzmożone ucieplenie miejscowe; może dojść do zro-pienia. Mniej częste przyczyny. Zapalenie skóry małżowiny; półpasiec uszny; ro­pień małżowiny; macrotia (duże uszy); nadliczbowe małżowiny; nadmierna wielkość obrąbka; nadmierna wielkość skrawka; torbielak (pojawia się nagle); naczyniak jamisty (obejmuje pierwotnie żuchwę i twarz); nabłoniak; mięsak; czyraczność (zazwyczaj przewodu); przewlekle miąższowe zapalenie nerek i nerczyca (jako część rozległych obrzęków); znamię macierzyste; kilak; tęt­niak kędzierzasty; wrzód żrący (ulcus rodens); świnka (małżowina może być uniesiona ku górze); ropień przyusznicy; błonica zewnętrznego przewodu słuchowego; chrzęstniak (enchondroma); akromegalia (przerost uszu); odmro­żenie; oparzenia uszu (oparzenie słoneczne, po leczeniu promieniami poza-fiołkowymi, rentgenowskimi lub radem); grzybica ucha.