Obrzęk ramion może być częścią uogólnionego obrzęku , może być związany z nagromadzeniem płynu tylko w górnej poło­wie ciała, może być wreszcie zlokalizowany w jednej lub obu kończynach górnych, albo w ich częściach. Uraz barku, przedramienia lub ramienia jest zwykłą przyczyną miejscowego obrzęku w okolicy urazu lub w przyległych obszarach. Rozpoznanie jest zwykle oczywiste lub też może być szybko usta­lone w oparciu o wywiad. Ramiona tęgich kobiet przed okresem przekwitania często brzękną bez organicznych przyczyn. Ucisk ubraniem na żyły pachowe może dawać ten sam objaw. Panniculitis (et lymphangiitis). Cechy. Powstaje rozległe obrzmienie skóry i głębiej leżących tkanek o charakterze niezapalnym. Cała ręka i przedramię mogą być obrzęknięte, a na przedramieniu mogą być widoczne biegnące ku górze czerwone pręgi z powodu zapalenia dróg chłonnych. Erysipelas. Cechy. Ta postać zapalenia skóry charakteryzuje się obszarem zapalenia z obrzękiem, zaczerwienieniem, tkliwością, bólem i stałym codzien­nym szerzeniem się zajętego pola. Zmiana rozszerza się szybko, często jeden i więcej cm dziennie; szybciej zgodnie z kierunkiem odpływu prądu chłonki niż w stronę przeciwną. Objawy są mniej ciężkie, gdy róża pojawi się na koń­czynie niż przy zajęciu twarzy. Tumor mediastini. Cechy. Zamknięcie przepływu w wewnątrzpiersiowych pniach żylnych, szczególnie przy guzach umiejscowionych w przedniej i gór­nej części śródpiersia, będące przyczyną obrzęku oraz rozszerzenia i wężyko­watego przebiegu powierzchownych żył twarzy, szyi, ramion i przedniej ściany klatki piersiowej, wskazuje przy obustronnym wystąpieniu na zamknięcie żyły głównej górnej, a przy jednostronnym — na ucisk żyły bezimiennej lub jednej z jej odnóg. Aneurysma arcus aortae. Cechy. Tętniak wstępującej i poprzecznej części łuku wywiera czasami tak duży nacisk na żyłę główną górną, że wywołuje obrzęk kończyny górnej i zastój w naczyniach głowy. Czasem uciska on tylko żyłę bezimienną lub podobojczykową, wywołując obrzęk tylko jednej koń­czyny górnej. Carcinoma mammae. Cechy. Przy umiejscowieniu przerzutów w węzłach pachowych obrzmienie z tym związane może uciskać żyłę pachową, doprowa­dzając do obrzęku kończyny górnej lub do zahamowania przepływu krwi i wy­wołania lymphoedema (obrzęk, w którym ucisk nie pozostawia dołka). Flstula arterio-venosa. Cechy. Zarówno w postaci wrodzonej, jak i nabytej, rozmiary tak części przylegającej, jak i odległej od tego nieprawidłowego połączenia ulegają zwiększeniu. W przypadku wrodzonego tętniaka tętniczo-żylnego kończyny górnej, kończyna nie tylko powiększa swój obwód, lecz może być także dłuższa od kończyny przeciwległej. W wywiadzie — uraz w postaci nabytej; zwiększona cie­płota skóry proksymalnie w stosunku do umiejscowienia zmiany; w postaci nabytej tętniący twór (oraz mruk) nad miejscem uszkodzenia; duże wężyko­wato skręcone żyły w otoczeniu przetoki; wysoki poziom nasycenia tlenem krwi w żyle powyżej miejsca uszkodzenia; arteriografia. Mniej częste przyczyny. Urticaria; aneurysma arteriae anonymae; aneurys-ma arteriae axillaris; abscessus axillae; costa cervicalis; oedema hystericum; mycetoma; periphlebitis; thrombophlebitis; phlebothrombosis; oedema angio-neuroticum; syndroma Raynaudi; morbus Hodgkini (ucisk żyły pachowej); hemiplegia; syringomyelia (nacieczenie dłoni); encephalomyelitis equina; congelationes; syndroma vasospasticum posttraumaticum; lymphosarcoma,-fibrosarcoma; osteomyelitis; dermatitis professionalis; dermatomyositis; na­stępstwo po poliomyelitis; nałożenie gipsu; uczulenie na zimno; zespół obja­wów po zapaleniu żył; lecznicze napromienienie promieniami rentgena.