Część wstępną przewodu oddechowego stanowi jama nosowa (cavum nasi). Z nauki o kościach znamy budowę kostnej jamy nosowej i zatok przy­nosowych. Błona śluzowa, która wyścieła cały ten obszerny układ jam, choć zasadniczo nie zmienia ich ogólnego kształtu, jednak wywołuje szereg od­rębności, z którymi należy się zapoznać. Niewielki górny odcinek błony śluzowej jamy nosowej jest siedzibą narządu węchu; stąd całą tę okolicę błony śluzowej nazywamy okolicą węchową (regio olfactoria). Pozostała, znacznie większa część błony śluzowej jamy nosowej ma charakter błony śluzowej dróg oddechowych; nazywamy ją też okolicą oddechową (regio respiratoria) ponieważ służy głównie do ogrzewania, oczyszczania i zwilżania powietrza wdechowego. Jama nosowa przedzielona jest pionową prze­grodą nosa (septum nasi) na połowę prawą i lewą; w każdej z nich od­różniamy ścianę górną czyli sklepienie jamy nosowej, dolną czyli dno, ścianę boczną i przyśrodkową. Ściana tylna jest niekompletna, leżą w niej nozdrza tylne (choanae), podczas kiedy ściana przednia silnie wypuklona tworzy nos zewnętrzny (nasus externus). Nos zewnętrzny i jamę nosową (wraz z zatokami przynosowymi) zwaną również nosem wewnętrznym obejmujemy ogólną nazwą nosa. Dla uproszczenia nazwę nosa stosować będziemy często tylko dla nosa zewnętrznego, w odróżnieniu od właściwej jamy nosowej i jej zatok.