Abscessus (ropień). Cechy. Wypuiklenie ma zwykle cechy ropnia, a miano­wicie: ból, tkliwość przy palpacji, ucieplenie, zaczerwienienie i chełbotanie. Hernia inguinalis (przepuklina pachwinowa). Cechy. Występuje miękkie wypuklenie w okolicy wewnętrznej jednej trzeciej więzadła Pouparta. Może ono znikać przy leżeniu na wznak lub daje się odprowadzić do jamy brzusz­nej ręcznie. Napięcie powłok powoduje zwiększenie rozmiaru wypuklenia, a podobnie działa bodziec kaszlowy. Można wysłuchać szmery bulgotania, jeśli w worku przepuklinowym znajduje się jelito, oraz stwierdzić odgłos opukowy bębenkowy, chyba że tylko sieć znajduje się w worku przepuklino­wym — wtedy pojawia się stłumienie odgłosu opukowego. Przy badaniu pal­cem można wyczuć poszerzony zewnętrzny pierścień pachwinowy. Hernia umbilicalis (przepuklina pępkowa). Cechy. U dorosłych przepuklina ujawnia się jako wiotki guz wielkości w przybliżeniu końcowego stawu palca, pokryty normalną skórą pępka. Guz może ulegać powiększeniu. Kra­wędź pierścienia przepuklinowego można wyczuwać jako zgrubiały brzeg. U niemowląt przepuklina rzadko osiąga większe rozmiary. Opisywane prze­pukliny są częste u osób tęgich w średnim wieku. Przepuklina zwykle nie daje się odprowadzić, stopniowo ulega powiększeniu oraz daje impuls przy kaszlu. Przepuklinę tworzy sieć lub sieć i jelita. Hernia abdominalis (przepuklina brzuszna). Cechy. Występuje tu miękki, dający się odprowadzić guz w każdej okolicy ściany brzucha, a zwykle w oko­licy blizny po przebytej operacji brzusznej. Brzegi otworu zwykle łatwo wy­czuć, a kaszel powoduje wyraźne wypuklenie. Rozmiar przepukliny brzusznej może być znaczny. Hernia epigástrica (przepuklina w nadbrzuszu). Cechy. Jeden lub więcej zwykle małych podskórnych guzków wyczuwa się wzdłuż przebiegu linii bia­łej między pępkiem i wyrostkiem mieczykowatym mostka. Występowanie u zdrowych ciężko pracujących mężczyzn; niekiedy współtowarzyszy tłuszezak; czasami napady bólu w nadbrzuszu i wymiotów lub nawet niedrożności jelit. Lipoma (Juszczak). Cechy. Guz może występować w każdej części ściany jamy brzusznej. Jest on kulisty, zrazikowaty, rzekomochełboczący, a skóra ulega zagłębieniu, gdy usiłuje się ją podnieść znad guza. Niewielkie tłusz-czaki nad pępkiem tuż przy linii środkowej ciała mogą poprzedzać lub towa­rzyszyć przepuklinie, z którą łatwo je pomylić. Fibroma (desmoides; włókni&k występujący w mięśniach przedniej ściany brzucha). Cechy. Trzy piąte wszystkich przypadków dotyczy kobiet w ciąży. Zwykle guzy są pojedyncze, lecz mogą być mnogie. Mają one skłonność do umiejscawiania się w dolnej połowie brzucha, a szczególnie po prawej stro­nie. Pierwotnie kuliste mogą wskutek ucisku zmieniać kształt na owalny lub spłaszczony. Szybkość ich wzrostu może być niewielka lub — jeśli poja­wiają się w czasie ciąży — duża. Mogą one ulegać zmianom marskim po poro­dzie. Zwykle są one wielkości jaja lub orzecha włoskiego, ale widuje się i większe. Typowy włókniak powięziowy jest twardy i masywny. Granuloma umbilici (ziarniniak pępka). Cechy. Nadmierne ziarninowanie występuje niekiedy po usunięciu kikuta pępowiny. Masy ziarniny stopniowo przybierają kształt połipowaty. Omphaliti (zapalenie pępka). Cechy. W pępku może tworzyć się ropień w wyniku podrażnienia powstającego w głęboko wciągniętym pępku wsku­tek brudu i wydzieliny, które mogą się tu zbierać. Cystis umbilicalis (torbiel pępka). Cechy. Guz rzekomochełboczący i za­wierający materiał łojowaty może powstawać poniżej pępka w moczowniku, który nie uległ całkowitemu zamknięciu 'w odcinku między pępkiem i pę­cherzem. Cystis ductus vitello-intestinalis (torbiel przewodu pępkowo-jelilowego). Cechy. Niewielki żywo czerwony kulisty twór wydaje się wyrastać z pępka niemowlęcia lub małego dziecka; zwykle posiada on wyraźną szypułę, ale może być i nieuszypułowany. Neoplasmata maligna secundaria (złośliwe nowotwory wtórne; peritonitis neoplasmatica). Cechy. Niewielkie wtórne guzy mogą pojawiać się bardzo wcześnie w okolicy pępka lub w więzadle obłym tuż nad pępkiem. Bywa to wówczas, zanim pierwotny guz spowodował jakieś objawy podmiotowe lub przedmiotowe. Mniej częste przyczyny. Cystis sebácea; abscessus subphrenicus sea absces-sus perigastricus (nacieczenie zapalne więzadła obłego i pępka); oedema angioneuroticum; abscessus hepatis (zaczerwienienie i obrzmienie w prawym podżebrzu); abscessus periappendicularis (nacieczenie ściany jamy brzusznej); morbus Hodgkini acuta (z lokalizacją w węzłach chłonnych); lymphosarcoma acutum (z lokalizacją w węzłach chłonnych); cystis dermoidalis (okolica pępka); naevi; angioma hypertrophicum; papilloma; fibroma molluscum; sar­coma cutis; fibromyxoma; myoma; carcinoma primarium; cystis echinococci; actinomycosis; endometriosis; adiposis dolorosa (morbus Dercumi); hema-toma; omphalitis tuberculosa (u dzieci wtórnie w stosunku do zapalenia otrzewnej na tle gruźlicy).