Macica jest nieparzystym wydrążonym narządem mięśniowym o grubej i kurczliwej ścianie; rozwojowo powstaje ona z połączonych, środkowych odcinków przewodów przypranerczowych. Macica przyjmuje z jajowodu zapłodnione jajo, które zagnieżdża się w błonie śluzowej macicy i rozwija się w niej. W okresie rozwoju płodu macica chroni go i pośredniczy w dostarczaniu mu substancji odżywczych i oddechowych, kiedy zaś płód dojdzie do tego okresu, że może już żyć samoistnie, macica jest głównym czynnikiem wydalającym go z ustroju matki. Macica służy do zachowania gatunku i nie ma decydującej funkcji w służbie jednostki. Co 4 tygodnie macica przygotowuje się na nowo do przyjęcia zarodka. Jej potężna mięśniówka stanowi rezerwę i skupiona na najmniejszej przestrzeni rozprzestrzenia się dopiero we właściwym czasie.