Złamanie podstawy czaszki (dołu środkowego) (fractura báseos cranii). Cechy. Z uszu, a czasem także z nosa i z ust może wydobywać się krew i płyn mózgowo-rdzeniowy, niekiedy również tkanka mózgowa. Należy pamię­tać, że krwawienie z ucha może być spowodowane uszkodzeniem kości lub chrząstki, albo pęknięciem błony bębenkowej, bez złamania podstawy czaszki, natomiast surowiczo-krwisty płyn może pochodzić z komórek sutkowatych lub z ucha wewnętrznego. Płyn mózgowo-rdzeniowy, nawet podbarwiony krwią, można rozpoznać, gdyż jest wodnisty, nie krzepnie, a jego wypływ zwiększa się przy nadymaniu lub kaszlu; dopomaga tu także badanie che­miczne (obecność cukru). Polipy ucha (polypus auriculi). Cechy. Polipy ucha nie powodują objawów same przez się z wyjątkiem krwistego podbarwienia wydzieliny ucha, chyba że wskutek znacznej wielkości zatkają przewód słuchowy. Obecność przewlekłego ropnego zapalenia ucha środko­wego; otoskopia i pobranie wycinka (obecność miękkiej, unaczynionej, ru­chomej, krwawiącej tkanki). Pęknięcie błony bębenkowej (ruptura membranae tympani). Cechy. Może wystąpić krwisty lub surowiczy wyciek z ucha. W wywiadach bezpośredni uraz bębenka, uderzenie lub upadek na ucho, albo wybuch; ostry ból utrzymujący się przez kilka godzin, któremu towarzyszą zawroty głowy, a czasem mdłości; wyłączenie złamania czaszki; otoskopia (stwierdzenie rozdarcia i skrzepy krwi). Mniej częste przyczyny. Ostre zapalenie ucha środkowego wskutek zmian ciśnienia atmosferycznego; rany przewodu zewnętrznego; pęcherzowe zapa­lenie błony bębenkowej; złośliwe owrzodzenie przewodu lub ucha środko­wego.