Zasada ilościowego określania inuliny polega na tym, że pod wpływem kwaśnej hydrolizy cząsteczka inuliny rozpada się na cząsteczki fruktozy, której zawartość można następnie oznaczyć różnymi sposobami. Ostatnio wprowadzono metody kolo­rymetryczne. Największą popularnością cieszy się metoda oparta na znanym odczy­nie Ihl — Pechmana polegającym na zjawianiu się niebieskiego zabarwienia w roz­tworze fruktozy po dodaniu do niej dwufenyloaminy. Odczynniki: 10°/o roztwór siarczanu cynku (Zn SO4), 0,5 N NaOH, 10"/o roztwór dwufenyloaminy: 10 gr czystej dwufenyloaminy rozpuszcza się w absolutnym etanolu do 100 ml. Roztwór ten można przechowywać w ciemnej bu­telce najwyżej w ciągu 1 tygodnia. roztwór kwasu solnego w etanolu: 80 objętości chemicznie czystego stężonego HC1 rozpuszcza się w 112 objętościach 95°/o etanolu. Przechowywać należy w ciemnej butelce nie dłużej niż tydzień. Lepiej jednak jest przygotowywać świeży roztwór tego samego dnia. Dla każdego określenia przygotowuje się świeżą mieszaninę 12 objętości odczynnika 3 i 192 objętości odczynnika 4, która stanowi właściwą pełną mieszaninę dwufenyloaminy z kwasem solnym i alkoholem, potrzebną do miareczko­wania. Wykonanie. Osocze. I. 0,2—0,3 ml przemytych drożdży dodaje się do 2—3 ml osocza szcza-wianowego lub heparynowanego i wstawia się na 45 minut do cieplarki w temp. 38° (dla fermentacji). II. 1 ml płynu po fermentacji miesza się z 7 ml przekroplonej wody, 1 ml roz- tworu Zn SO4 (odczynnik 1) i 1 ml NaOH (odczynnik 2), mocno wstrząsa, odstawia na 10 min., potem przesącza się (lub odwirowuje). III. do 5 ml przesączu dodaje się 10 ml wyżej wspomnianej mieszaniny dwufe- nyloaminy, alkoholu i kwasu solnego, wlewa się do naczynia do hydrolizy i zapie- czętowuje je. Powstaje mlecznobiały osad, który rozpuszcza się przy wstrząsaniu. Naczyńko do hydrolizy umieszcza się na 60 min. w łaźni wodnej tak, aby stale gotująca się woda w łaźni sięgała nieco wyżej niż poziom płynu w naczyńku. Po wyjęciu z łaźni należy szybko ostudzić naczyńko w zimnej wodzie: Miano odczytuje się w kolorymetrze Pulfricha, używając filtru S 61 i czystej wody, zadanej dla porównania w podobny sposób (tylko bez fermentacji). Mocz. Postępuje się w taki sam sposób, tylko nie przeprowadza się fermentacji, chyba że jest wyraźny cukromocz. Mocz przed badaniem rozcieńcza się odpowied­nio — mianowicie po wstrzyknięciu 50 ml 10°/o inuliny dożylnie i przy diurezie 3—4 ml na 1 minutę rozcieńcza się mocz 20-ikrotnie; jeżeli diureza jest mniejsza (a więc stężenie inuliny większe) należy rozcieńczyć go 100-krotnie.