Ze względu na ścisłe stosunki między budową dna miednicy oraz jej mięśniami a narządami płciowymi, celowo omawiamy je łącznie z nimi, choć mięśnie dna miednicy są poprzecznie prążkowane i pod względem pochodzenia należą do mięśni szkieletowych, nie zaś do mięśniówki gładkiej trzew. Niewielu tylko autorów nie uwzględnia tych biologicznych stosunków i mięśnie dna miednicy omawia razem z mięśniami szkieletu. O ile u czworonogich cały ciężar trzew dźwiga pokrywa brzuszna, to u człowieka z jego pionową postawą spoczywa on w znacznej części na dnie miednicy. Choć w warunkach prawidłowych ciężar ten nie jest bardzo wielki, częściowo dlatego że w miednicy małej narządy są przeważnie sprężyście zawieszone, to jednak dno miednicy tworzy mocne zamknięcie jamy miednicy ku dołowi. Zamknięcie to utworzone jest przez mięśnie i po­wiezie przebite przez narządy zdążające ku dołowi; są to, jak wiemy, cewka moczowa i odbytnica oraz pochwa u kobiety. Miejsca przejścia tych tworów są przeważnie punktami zmniejszonego oporu, gdzie mogą się wytwarzać czy to przepukliny, czy gdzie narządy te mogą wypadać, czy też gdzie u ko­biety podczas porodu powstawać mogą pęknięcia.